سحرگاه ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ خبر پیشروی نیروهای روسی مستقر در قزوین به سمت تهران به اطلاع رضا شاه رسید، وی فروغی نخست‌وزیر را به کاخ احضار کرد و از او خواست تا پیش‌نویس استعفانامه را بنویسد. فروغی استعفانامه را به امضای شاه رساند و سپس به دستور او رهسپار مجلس شد تا آن را برای نمایندگان قرائت کند. با این همه، وی قبل از رسیدن به مجلس بدون اطلاع شاه راهی سفارت انگلیس شد و استعفا نامه را به «سر ریدربولارد» سفیر انگلیس نشان داد.
هویدا ضمن صحبت، اعتقاد خود را نسبت به اینکه انتخابات مجلس در بهار آینده سرنوشت‌ساز خواهد بود، بیان داشت و چند بار دیگر نیز این نکته را تصریح کرد که: «در مملکت هیچ‌گونه کنترل مرکزی وجود ندارد…».
در اسنادی که پارسال وزارت‌خارجه آمریکا درباره کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ منتشر کرده است، مقام‌های آمریکایی هم در مکاتبات محرمانه بارها به شخصیت «ضعیف» و منفعل محمدرضا پهلوی اشاره می‌کنند
محمد مهدی عبدخدایی از مبارزان سیاسی پیش از انقلاب با بیان اینکه اتفاقات بیست و هشتم مرداد سال ۳۲ کودتا یا قیام ملی نبود، گفت: مصدق خلاف قانون اساسی مجلس را منحل کرد و شاه هم با اختیاراتی که از مجلس موسسان گرفته بود، مصدق را برکنار و زاهدی را نخست وزیر کرد.
«فرزندانم در حالی که در محوطه کاخ نیاوران بازی می کردند، شعارهای «مرگ بر شاه» را می شنیدند و همین موضوع تاثیر بسیار بدی بر روحیه حساس آن ها گذاشت.
روز ۱۴ دی ۱۳۴۷ شاه در دهلی‌نو اعلام کرد: اگر اهالی بحرین نمی‌خواهند به ایران ملحق شوند، ایران خواسته آنان را چنانچه مورد قبول سازمان ملل قرار گیرد، می‌پذیرد.
۷ مرداد ۱۳۰۳ آخرین زمانی بود که نمایندگان اقلیت مجلس به رهبری آیت‌الله مدرس به دولت رضاخان داده بودند تا به مجلس رفته و در مورد اقداماتش توضیح دهد. امری که به‌واسطه قلدری هرگز محقق نشد.
پس از پنج ماه کشمکش‌های پارلمانی، در ۲۵ تیر ماه ۱۳۳۱ مصدق به ناگاه با استفاده از حق قانونی نخست‌وزیر در تعیین وزیر جنگ، کشمکش را به یک بحران مهم ملی تبدیل کرد.