رمان «آن مادران این دختران» تجربهای قابل احترام در جغرافیای رمان ایرانی و برای مخاطبانی نوشته شده انتظار دارند رمان ارمغانی دیگری جز قصه نیز برای آنها داشته باشد.
رمان و داستان نه ابزار فریاد که از قضا وسیله گفتمانسازی است و هنر نویسنده خلق گفتمان با ابزار درام. تشکری در مقام نویسنده در «کافه داش آقا» به کارگیری هنرمندانه عناصر درام را نشان داده است.