خشکاندن ریشه های افسردگی با غذای سالم

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، اضطراب و افسردگی از جمله اختلالات روانی است که شیوع بالایی در جوامع پیشرفته و در حال توسعه دارد. موضوعی که پیش از این «سید حسن قاضی زاده هاشمی» وزیر بهداشت در سخنانی به افزایش آمار افسردگی در سطح جهانی اشاره کرده و گفته بود، از نظر بار بیماری‌ها، افسردگی رتبه چهارم را دارد و براساس پیش بینی‌ها در سال ۲۰۳۰ بیماری افسردگی در رتبه دوم بیماری‌ها قرار خواهد گرفت.
وزیر بهداشت همچنین در بخشی دیگر از سخنان خود، افسردگی در میان زنان را شایع تر عنوان کرد و افزود: در دنیا ۳۵۰ میلیون نفر به بیماری افسردگی مبتلا هستند و در کشور ما نیز ۱۶.۸ درصد زنان و بیش از ۱۰ درصد مردان افسرده هستند.
بر اساس مطالعات جدید علم پزشکی، عوامل تغذیه ای نقش بسزایی در بروز یا سرکوب اختلالات روحی دارند به این معنا که انتخاب غذاهای سالم و مناسب از لازمه‌های داشتن روح و جسم سالم است. موضوعی که خبرنگار علمی ایرنا در گفت و گو با «مریم حبیبی» کارشناس تغذیه، ضرورت توجه به مواد غذایی برای پیشگیری از افسردگی را مورد بررسی قرار داد.
به گفته حبیبی، تغذیه سالم و مغذی یکی از عوامل پیشگیرانه در افسردگی است البته در صورتی که با شناسایی درست مواد غذایی و همراهی فرد مبتلا همراه باشد.

**غذاهای فوری، تشدید کننده افسردگی 
مشکلات خانوادگی، شرایط اقتصادی، محیط اطراف و تغییر بافت زندگی از جمله عوامل زمینه ساز بیماری های روحی روانی است که بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، نزدیک به ۸۰ درصد کسانی‌که مبتلا به افسردگی و بیماری‌های روانی هستند، درکشورهای با درآمد کم یا درآمد متوسط زندگی می‌کنند.
بر همین مبنا،کارشناسان تغذیه، یکی از عوامل تشدید کننده افسردگی را عدم استفاده از مواد مغذی و روی آوردن به مواد غذایی فوری عنوان می کنند که در کشورهای در حال توسعه رواج یافته است. حال آن که افسردگی علاوه بر ایجاد مشکلات روانی، به‌عنوان مادر بسیاری از بیماری‌های جسمانی شناخته می شود و ضرورت توجه به آن دوچندان است.
موضوعی که حبیبی روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا به آن اشاره کرد و گفت: افسردگی یک حالت خُلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی‌میلی است که می‌تواند بر روی افکار، رفتار، احساسات، خوشی و تندرستی یک فرد تاثیر بگذارد. حالاتی که برخی مواد غذایی دامن زننده آن است چرا که دارای موادی هستند که اثر خاصی بر روح و روان فرد مصرف کننده باقی می گذارند. مواد غذایی که از نظر ترکیب و طبخ مورد تایید نیستند و می توانند تاثیرات سویی بر روی سیستم عصبی داشته باشند.
وی در ادامه افزود: جالب این که در بررسی افرادی که دچار افسردگی هستند به این نکته می رسیم که این افراد در حالت های روحی روانی خاص، دچار بی انگیزگی، بی میلی و رخوتی می شوند که گاهی اوقات زیر بار رژیم غذایی نمی روند و نسبت به برنامه غذایی روزانه خود، بی تفاوت برخورد می کنند. در نتیجه به غذاهای دم دستی و فوری که زمانی برای طبخ نمی برد و ارزش غذایی مغذی ندارند روی می آورند غافل از این که با دست خود بر دامنه بیماری می افزایند.

**خشکاندن ریشه های افسردگی با غذای سالم
حبیبی در ادامه گفت و گو، یکی از راهکارهای پیشگیری از افسردگی را استفاده از مواد غذایی گیاهی و کم حجم عنوان و اظهار کرد: افراد در دوران افسردگی به دو دسته بی اشتهای عصبی و پرخور عصبی تقسیم می شوند به این معنا که خوردن با ریشه های روانی و عصبی افراد ارتباط مستقیم دارد.آنان که با پرخوری عصبی دست و پنجه نرم می کنند، به خصوص قشر جوان، دچار تحریک‌پذیری و پرخاشگری می شوند. افراد بی اشتهای عصبی هم به اصطلاح راه گلوی آنان بسته می شود و میلی به غذا پیدا نمی کنند. هر دوی این حالت ریشه روانی داشته و به نوعی ضربه زننده به جسم و روح محسوب می شود و نیاز به این دارد که ریشه ای حل شود تا دایره افسردگی گسترش نیابد.
حبیبی در پاسخ به این پرسش که این مواد غذایی به چه صورت می توانند اختلالات عصبی را افزایش دهند؟ گفت: وقتی شما غذایی مصرف می کنید که مواد چرب و افزودنی ها در آن زیاد باشد، سمومی را وارد بدن می کنید که نه تنها مواد لازم را به اندام های حسی حرکتی نمی دهند بلکه بر روی جسم و روح واکنش منفی دارند که احتمال ابتلاء به سرطان و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهند.
به توصیه این کارشناس تغذیه، در درجه نخست، افراد افسرده باید از نظر روحی، مورد روان درمانی و روان کاوی قرار بگیرند. بعد از آن، توصیه های غذایی همانند استفاده روزانه از سبزیجات، شیر و لبنیات کم چرب و سبک می تواند مسیر بیماری روحی را به سمت بهبودی سوق دهد. حتی اگر کسی تمایل دارد فست فود استفاه کند در خانه تهیه کند و از مصرف غذاهای پرچرب خودداری کنند.
این کارشناس با اشاره به تاثیر همراهی و همیاری فرد دچار افسردگی در روند درمان گفت:آگاهی و اطلاع‌یابی از افسردگی می‌تواند سواد سلامتی جامعه را افزایش دهد و در درمان و پیشگیری از این اختلال موثر باشد.