«تکاندهندهترین پیشبینی در رابطه با آینده بشر مربوط است به جانورشناسی به نام داگلاس دیکسون که در کتابش با نام انسان پس از انسان – انسانشناسی آینده، فرضیهای علمی را مطرح میکند که شکل ظاهری بشر طی ۵۰ میلیون سال تکامل را پیشبینی کرده است. تئوری او بر اساس مهندسی ژنتیک و سفرهای فضایی انسان آینده طرحریزی شده است. به باور دیکسون با به پایان رسیدن تمدن بشر، گروهی از انسانها به سیارات دورافتاده مهاجرت کرده و در نتیجه این مهاجرتها، شکل فیزیکی آنها دچار تغییر خواهد شد.»
«سیاستمداری که عصا، پیپ و گل ارکیدهای همرنگ کراوات را مشخصه ظاهریاش ساخته بود، در آخرین روز عمر در ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ در زندان قصر تهران، نشانی از تجمل روزگار سپری شده را با خود نداشت. حذف نابهنگام و غافلگیرانه او، ابهامات حل نشده یکی از طولانیترین صدارتها در تاریخ ایران را به معماهایی تبدیل کرده است.»