رسانهها و محافل و گعدههای فرهنگی پر است از اسامی تکراری.ربطی هم به اصلاح طلب و اصول گرا، مومن و ملحد و به اصطلاحِ آن ظریف «این طرف جوب و آن طرف جوب» ندارد. تکلیف کنارماندهها و محذوفان چه؟
سعدی افشار، بازمانده بازیگران نسل سیاهباز در نمایش های روحوضی در ایران بود و برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ به روی صحنه رفته بود. در ایران بیشتر مردم آقای افشار را با بازی در نقش سیاه در نمایش های سیاه بازی می شناسند.
نادر مشایخی میگوید: میدانید چقدر جوان باحال داریم؟ یکی از آنها قطعهای نوشته بود که به نظر من میتوانست در بهترین فستیوالهای دنیا اجراء شود. چرا به آنها اجازه کار کردن نمیدهند؟ میخواهند دست زیاد نشود!
شاید فکر کنیم اگر یک توانایی را از دست بدهیم، دیگر همه فعالیتهایی که مستقیم با آن در ارتباط بودند را هم نمیتوانیم انجام دهیم؛ اما تا به حال به عکاسی کردن یک نابینا فکر کرده بودید؟
… اما یک هنرمند ژاپنی به نام هیروتوشی این گونه فکر نمیکند و توانسته است با دستکار هوشمندانه سنگهایی که در رودخانه نزدیک خانهاش پیدا میکند، به هر یک از آنها هویتی بدهد.