مصریان باستان این زبانهای طلایی را داخل دهان مومیاییها قرار میدادند، زیرا اعتقاد داشتند که این زبانها به متوفیان کمک میکند تا در زندگی پس از مرگ با «اُزیریس» خدای جهان زیرزمینی، ارتباط برقرار کنند.
فرعونهای مصر پس از آغاز دوران پادشاهی نوین به دلایل مختلفی؛ چون ملاحظات امنیتی، محدودیتهای جغرافیایی و تغییر در باورهای دینی از ساخت اهرام باشکوه و عظیم به عنوان آرامگاه خود دست کشیدند.