این بار از صف مقامات و صاحبمنصبان برای دستبوسی خبری نبود؛ هر چند که کمی قبلتر شاپور بختیار، نخستوزیر جدید، و اعضای کابینۀ او هم دست شاه را نبوسیده بودند و بختیار هم ترجیح میداد به جای آن که به شاه نگاه کند به سقف چشم بدوزد. زمین و زمان به شاه میگفتند برو!