«نوروز» در میان قرقیزها

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، روز ۲۱ ماه مارس را قرقیزها «ناروز» می‌نامند.

اگر در این روز پسر به دنیا بیاید، وی را «ناروزبای» یا «ناروز بیک» و اگر دختر باشد«ناروز» و «ناروزگل» نام گذاری می‌کنند.

همچنین اگر در این روز برف بیاید آن را فال خوب می‌دانند و حتی زیبایی دختر را در افسانه‌های قرقیزی با برف سفید نوروزی مقایسه می‌کردند، به این خاطر که معمولا برف ماه مارس نرمی و سفیدی ویژه‌ای دارد.

در این روز، هر خانواده، سفرهایی پهن کرده و روی آن خوراکی‌های مختلف می‌گذارند.

در آستانه نوروز، مردم خانه‌های خود را تمیز می‌کنند، بدهی‌های خود را پرداخت و با کسی که در نزاع هستند، آشتی می‌کنند زیرا به عقیده بزرگان، زمانی که نوروز به خانه‌های آنها وارد می‌شود، تمام بیماری‌ها، نارسایی‌ها و خرابی‌ها باید از کنار آنها عبور کند.

در نوروز همه کوشش می‌کنند روحیه خوبی داشته باشند، هنگام ملاقات همدیگر را در آغوش می‌گرفتند، حرف‌های خوب به همدیگر می‌گفتند و مردم تلاش می‌کردند لباس‌های تمیز و تا جای ممکن نو به تن کنند.

در نیمه روز، تمام مردم برای شرکت در جشن دور هم جمع می‌شوند.

در ساعت مخصوص گاو نر را ذبح می‌کنند و از گوشت آن غذایی با نام «ناروز کیژی» یا «چان کیژی» (یکی از غذاهای قدیمی قرقیزها که از گوشت، چربی، برنج، نخود، جو، گندم، ذرت، تالکان، آرد، ارزن، سارگا، سیب زمینی و ترشیجات عبارت است) آماده می‌کنند.

بعد از خوردن غذا بازی‌های مختلفی با نام «آیکیش – اوکیش» (دیدار با یکدیگر) و «آوداریسپیک» که در آن جوانان سوار بر اسب، کوشش می‌کنند، یکدیگر را از روی آن به زمین بکشند.

در این روز، مسابقات مختلف ورزشی نیز برگزار می‌شود که در آن هم دختران و هم پسران می‌توانند شرکت کنند.

روز نوروز با مشاعره در غروب آفتاب به پایان می‌رسد.

همچنین پس از استقلال در قرقیزستان از صبح نوروز ،۲۱ مارس، در میدان مرکزی موسوم به «الاتاو» شهر «بیشکک» پایتخت این کشور و در تمام استان‌ها و شهرهای دیگر جشن می‌گیرند.

در این جشن، مقامات عالی رتبه این کشور نیز شرکت می‌کنند. در میدان مرکزی بیشکک تئاتر، در پارک‌ها جشن و بازی‌های مختلفی برای کودکان برگزار می‌شود.

علاوه بر این در قرقیزستان نمایندگان اقوام مختلف با آوازخوانی این جشن را باز هم گرمتر می‌کنند.

انتهای پیام/ح