هرساله به تقویم ایرانی مناسبت های جدیدی از دیگر فرهنگ‌ها در حال اضافه شدن است که پیش از این جایی نداشته است. جمعه آخر ماه نوامبر یا اولین جمعه آذرماه بهانه‌ای شد تا سراغ این مناسبت‌ها برویم.
پس از وقوع زلزله در کرمانشاه، کابوس وقوع زلزله در استان تهران با حدود ۱۳ میلیون نفر جمعیت و بافتی فرسوده و ناایمن، سبب هشدارهای مکرر کارشناسان شده است.
«ما ماشین نداریم. اگر کسی ماشین شاسی‌بلند دارد با ما تماس بگیرد. به محض اینکه ماشین جور شود، عازم مناطق زلزله‌زده هستیم». این یکی از پیام‌هایی بود که در روزهای اخیر، در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد. گروهی از دوستان که با هم یک گروه جمع‌آوری کمک ایجاد کرده بودند تا پول و غذا و نان و آب به مناطق زلزله‌زده برسانند، بعد از جمع‌آوری مقداری هدیه متوجه شده بودند که با ماشین خودشان نمی‌توانند به سمت غرب بروند!
در شهریور ۱۳۴۷ و پس از زلزله شدید فردوس، تلفات و خسارت‌های فراوانی به بار آمد؛ در چنین شرایطی که مردم زلزله‌زده نیازمند مایحتاج اولیه خود بودند، رژیم اقدامی در جهت تامین مایحتاج اساسی زلزله‌زدگان انجام نمی‌داد و مردم به جمعیت‌های خیریه نهضت امام خمینی امید بسته بودند.
عبد‌الحسین میرزا فرمانفرما مقادیر قابل توجهی از اراضی خود را به رضاخان بخشید که سابقا رئیس قراولان منزل او بود و سردار سپه نیز در مقابل، یکی از فرزندان فرمانفرما را روانه مجلس و دیگری را وزیر کرد.
کمتر از ۸۰ سال پیش، ده‌ها هزار آوارۀ لهستانی که سرزمین خود را آماج تاخت و تاز ابرقدرت‌ها می‌دیدند، ایران را پناهگاهی امن و ایرانیان را میزبانانی مهمان‌نواز یافتند
این کشور کوچک آفریقایی کمی بعد از دریافت کمک از ایران، متحد عربستان شد و پس از حمله دلواپسان به سفارت عربستان، رابطه خود را با ایران قطع کرد