هویدا ضمن صحبت، اعتقاد خود را نسبت به اینکه انتخابات مجلس در بهار آینده سرنوشت‌ساز خواهد بود، بیان داشت و چند بار دیگر نیز این نکته را تصریح کرد که: «در مملکت هیچ‌گونه کنترل مرکزی وجود ندارد…».
«سیاستمداری که عصا، پیپ و گل ارکیده‌ای همرنگ کراوات را مشخصه ظاهری‌اش ساخته بود، در آخرین روز عمر در ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ در زندان قصر تهران، نشانی از تجمل روزگار سپری شده را با خود نداشت. حذف نابهنگام و غافلگیرانه او، ابهامات حل نشده یکی از طولانی‌ترین صدارت‌ها در تاریخ ایران را به معماهایی تبدیل کرده است.»
مشهور است هویدا پس از پیروزی انقلاب در دادگاه خودکار بیکی را از جیب خود بیرون می‌آورد و در پاسخ به سؤال قاضی که در مدت ۱۳ سال صدارت خود چه کرده‌ای، می‌گوید: «در این مدت قیمت این خودکار ثابت بوده و تغییر نکرده است»!
امیرعباس هویدا، در مقام نخست‌وزیر نقش مهمی در مذاکرات ایران و کنسرسیوم نفت داشت. او در سالنامه «دنیا» سال ۱۳۵۰، خاطرات خود از گفت‌وگو با مدیران و نمایندگان کنسرسیوم را منتشر کرد که در اینجا بخشی از آن از نظرتان می‌گذرد.