شعر نو در سرزمین کهن ایران، با نام نیما یوشیج پیوند خورده است. شعری که در آن هرچند وزن وجود داشت اما نظم خاصی را که تا پیش از آن شعر کلاسیک ایرانی دنبال می کرد، به هم ریخت و انقلابی در ادبیات کلاسیک ایران به وجود آورد و نیما توانست سبکی جدید در شعر پارسی پایه گذاری کند.