در حوادثی چون کوی دانشگاه (۱۳۷۸) هم این رفتار جامعه را شاهد بودیم. یکی از این اتفاقات هم حوادث اخیر است. این وقایع نشان میدهد که این جامعه زنده است. جامعه زنده وقتی درد میکشد فریاد میزند، در حالی که در دیکتاتوریها و جوامع بسته این ابراز درد را نمیبینیم و سیستم ناگهانی فرو میپاشد.