یاکوب ادوارد پولاک در سفرنامه خود علاوه بر ابعاد سیاسی به بسیاری از جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی زیست ایرانیان نیز توجه کرده است. از جمله در بخشی به فرهنگ شکار در میان ایرانیان پرداخته و روایتی از چگونگی شکار و شکارگاه‌های عمده به‌دست می‌دهد. هرچند اظهارات پولاک عمدتا ناظر بر ارتباط شکار با دربار است، اما از لابه‌لای آن می‌توان دید در آن دوران چگونه به امر شکار توجه می‌شده و لوازم آن چه بوده است. در ادامه بخشی از روایت وی در این‌باره را می‌آوریم.