«مهمترین شاخص برای به کارگیری مدیران نزدیکی به شخص شهردار وقت تهران بود. همین وضعیت به شکل پرآسیبتری در دولت های نهم و دهم حاکم بود که بیراه نیست اگر گفته شود زلزله مهیب مدیریتی در کشور پدید آمد و بسیاری از مدیران اعم از استانداران و فرمانداران کنار گذاشته شدند و جایگزین آنها نیروهایی شدند که چه بسا تخصصهای لازم را نداشتند و نتیجه آن همان شد که دیدیم.»