بنیاد سینمایی فارابی که وارد پنجمین دهه عمر خود شده چند سالی است با اما و اگرهای زیادی بر سر بود و نبودش و یا نحوه عملکردش مواجه شده است، حاشیههای متعدد این مجموعه از بُعد مالی و غیرمالی گاهی چنان بحثبرانگیز شده که ماهیت وجودی بنیاد را در تیررس انتقادها قرار داده و از آنجا که سینماگران زیادی نسبت به برخوردهای خودی و ناخودی مدیران آن گله داشتند، تعطیلی بنیاد سینمایی فارابی یکی از پیشنهادهای پرتکرار آنها در این سالها بوده است. اما حالا مدیران جدید، هم بر حکمرانی نرم در سینما تاکید میکنند و هم بر ضرورت بازنگری جدی در فارابی. پرسش این است که این دو چگونه قرار است در چنین مجموعهای اجرا شوند؟