اینجا کراچی نیست، حیدرآباد نیست، پنجاب نیست! اینجا پل کوره است ؛ درست زیر پای کوره‌های بلند آجرپزی فیروزآباد شهرری. پل کوره دور نیست، همین حوالی است ، نزدیک تهران. پل کوره پر از خانه است، خانه‌هایش چهاردیواری‌هایی کوچک و پراکنده‌اند با سقف‌هایی کوتاه، سیاه و دودزده. پل کوره، حاشیه است و صدها مهاجر پاکستانی در پناهش حاشیه‌نشینی می‌کنند؛ مهاجرانی که مخفیانه از مرز گذشته‌اند، شهر به شهر آمده‌اند و رسیده‌اند نزدیک پایتخت.