در دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان آمده است: «خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. هر کسی انسان را یاد خدا نمی‌اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی‌کند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیندازد. »
خواجه ابوالفضل رشیدالدین میبدی نویسنده تفسیر عرفانی «کشف الاسرار و عُدّه الابرار»، با بیانی عرفانی چند نکته ظریف را در حقیقت روزه و نیز تفاوت روزه مردم عادی با روزه عارفان راستین، شرح داده است.
دهم رمضان سالروز رحلت حضرت خدیجه (س) همسر وفادار پیامبر گرامی اسلام (ص) و نخستین بانوی مسلمان است که نقش و جایگاهش در سخت‌ترین دوران تاریخ اسلام بر کسی پوشیده نیست
آیت‌الله مجتهدی تهرانی باره «بِمَحَبَّتِکَ یا اَمَلَ الْمُشْتاقینَ» در دعای روز نهم ماه مبارک رمضان می‌گوید: این دعاها را درباره من مستجاب کن، به حق دوستی خودت ای آروزی مشتاقان. این‌طور می‌گوییم چون خدا نسبت به ما دوستی دارد و خدا صد برابر محبت والدین به اولاد، ما را دوست دارد.
خدایا روزی کن که من اطعام طعام کنم و افطاری دهم، اطعام طعام مخصوصاً به فقرا و مستحقان از کارهای بسیار نیکو است.»
چرا خواندن خداوند با واژهء “ربنا”در آغاز برخی دعاهای قرآنی از هر نام دیگر، مناسب تر و شایسته تر است؟
در دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان آمده است: «خدایا به ما قوه و توان عبادت بده چرا که توان عبادت داشتن به روح آدمی باز می گردد و جدای از توان جسمی است، شیرینی عبادت را به ما بچشان و از انجام گناه حفظ کن»
نزول کتاب آسمانی «انجیل» بر حضرت عیسی بن مریم علیه‌السلام در روز سوم ماه رمضان واقع گردید