اولین سپهبد ایران، احمد امیراحمدی معروف به قصاب لرستان بود که از سوی رضاشاه در سال ۱۳۰۸ به این مقام رسید. اودر طول حیات خود هشت بار وزیر جنگ، دو مرتبه وزیر کشور، پنج نوبت فرماندار نظامی تهران، دو بار فرمانده کل ژاندارمری و … شد.
۳ شهریور ۱۳۲۰ با ورود نیروهای بیگانه به خاک ایران، رضا شاه مجبور به استعفا از سلطنت شد. گزارش تسنیم از دو دهه جنایات رضاشاه را در دوران سلطنتش می‌خوانید.
سحرگاه ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ خبر پیشروی نیروهای روسی مستقر در قزوین به سمت تهران به اطلاع رضا شاه رسید، وی فروغی نخست‌وزیر را به کاخ احضار کرد و از او خواست تا پیش‌نویس استعفانامه را بنویسد. فروغی استعفانامه را به امضای شاه رساند و سپس به دستور او رهسپار مجلس شد تا آن را برای نمایندگان قرائت کند. با این همه، وی قبل از رسیدن به مجلس بدون اطلاع شاه راهی سفارت انگلیس شد و استعفا نامه را به «سر ریدربولارد» سفیر انگلیس نشان داد.
یک پژوهشگر تاریخ گفت: معتقدم که جنازه رضاشاه به مسجد الرفاعی قاهره برده شده است جایی که مقبره محمد رضا شاه هم آنجا است.
رئیس موسسه مطالعات تاریخ معاصر گفت: اوج دوره شکوفایی و رشد مطبوعات در ایران به مشروطه بر‌می‌گردد این آزادی مطبوعات تا قبل از سلطنت رضاخان ادامه داشت.
«اتفاقات روزهای گذشته که چند تن از دختران جوان به نشانه اعتراض در خیابان انقلاب و روی سکویی ایستاده و روسری خود را بر چوبی تکان می‌دهند، بحث درباره حجاب را ضروری ساخته است؛ موضوعی که برای سال‌ها امکان بحث و گفت‌وگو درباره آن وجود نداشت و به شکل یک تابو در آمده بود. من در این یادداشت می‌کوشم تا حدی که ظرفیت یک نوشته اجازه می‌دهد، مساله را باز کنم.»
متصدی گفت: چون کلمه «رضا» اسم اعلیحضرت همایونی رضا شاه کبیر است، آن را بردار و کلمه دیگری جای آن بگذار مثلاً: «حسن به داده بده»، «تقی به داده بده»، (نقی به داده بده)!
روزنامه ایران تنها روزنامه ای بود که پس از کودتای رضاخان اجازه فعالیت یافت. فرمان تعطیل شدن همه مطبوعات در فردای کودتای رضاخان به موجب ماده چهارم اعلامیه وی موسوم به «حکم می کنم» منتشر شد