باستان‌شناسان موفق به کشف اسکلتی ۳۱ هزار ساله شده‌اند که متعلق به عصر حجر است و در کمال تعجب، پای چپش جراحی شده است.
در دوره قاجار ایرانیان بسیاری پس از فوت در کربلا مدفون شدند، اما در آن‌دوره که راه‌ها طولانی بود و امکاناتی هم برای سرد نگه‌داشتن اجساد در اختیار نبود، چگونه پیکرهای درگذشتگان را به کربلا می‌رساندند؟ این خودش داستانی دارد.
سِر هِنری دروموند ولف، وزیر مختار انگلیس در تهران همان سیاستمدار مکار و باهوشی است که به کمک بازی‌گردانی سایر همکارانش در دولت وقت انگلیس، ایده تجزیه ایران به دو منطقه شمالی و جنوبی را در سال ۱۸۸۷ در فکر اربابانش انداخت اما ایزولسکی، وزیر وقت امور خارجه روسیه معتقد بود که «دیر یا زود تمام ایران تحت سلطه روس قرار می‌گیرد.» با این حال انگلیس ۲۰ سال بر خواسته‌اش پافشاری کرد و روسیه را به تجزیه ایران راضی کرد.
باستان‌شناسان در طول تاریخ با کاوش در نقاط مختلف جهان، مومیایی‌هایی که با اشیاء مختلف و لوازم شخصی دفن شده‌اند کشف کرده‌اند. این مومیایی‌ها در برخی از موارد اطلاعات زیادی درباره باورها و روش‌های زندگی مردم گذشته، ارائه می‌کنند. مومیایی‌ها و اشیایی که در کنار آن‌ها کشف می‌شوند از چیزهایی که برای مردم اهمیت داشتند و باورهای آن‌ها درباره زندگی پس از مرگ سخن می‌گویند. دانشمندان امروزی نیز با کالبدشناسی می‌توانند از رژیم غذایی این افراد، بیماری‌هایی که به آن‌ها دچار شده بودند و دلیل مرگشان مطلع شوند.
حدود ۴۲۷ اشیای تاریخی از جمله ابزارآلات جنگی، زیورآلات، ظروف سفالی از جنس‌های مختلف (مفرغ، طلا، نقره، سنگ، سفال) از کاوش در «گورستان چالادئم شالِ» خلخال به دست آمده؛ که همه اشیا مربوط به دوره هزاره اول قبل از میلاد است.مهم‌ترین یافته فصل نخست کاوش این گورستان کشف ساغر نقره‌ای است، که بر روی آن نقوشی از سربازان جنگاور در حال نبرد در یک ردیف و طرح‌های حیوانی در دو ردیف به کار رفته و در پایه این ساغر نقره‌ای نقوش ظریفی از طرح‌های طنابی با محوریت یک ستاره بزرگ چشم‌نوازی می‌کند.
در این مطلب قصد داریم شما را با ۱۶ اثر باستانی هنری جذاب آشنا کنیم که برخی از آن‌ها اولین‌ها در نوع خود هستند که در اینترنت مطالعه خواهید کرد.
سرپرست ایرانی کاوش در معدن نمک چهرآباد با اشاره به آنکه مردان نمکی ایران تنها مومیایی‌های نمکی باقی مانده در جهان هستند، گفت: تحقیق در حوزه معدنکاری جزو ناشناخته‌های باستان‌شناسی ایران است.
نویسنده و پژوهشگر تاریخ اردبیل گفت: ضرب سکه‌های چکشی در اردبیل از دوره ساسانیان آغازشده و ازآنجایی‌که مرکز حکومتی آذربایجان یا آتروپاکان اردبیل بوده است، ضرابخانه اردبیل بر روی این سکه‌ها کلمه آتروپاکان (آت) را با خط پهلوی منقش کرده است.