مناسبات و تعامل کشورهای دیگر با ایران در دوره صفویه، گسترش یافت و همین عاملی شد تا سیاحان اروپایی به ایران وارد شوند و پس از مدتی با عنوانهای مختلف سیاسی، تجاری و سیاحتی گزارش سفرهای خود را به شکل سفرنامه بنویسند. این سفرنامهها به دلیل محتوای غنی از مهمترین و با اهمیتترین منابع تاریخ در زمینه پژوهش به شمار میآیند.