“ارتباط غیرمستقیم با امام (ع) برای کاهش اثرات منفی ضربهای که از غیبت به شیعه وارد میشد، کافی بهنظر میرسید. بدین وسیله امام توانستند شیعیان خود را برای زمان غیبت مهیا سانزد تا آنان با شکیبایی و آمادگی کامل به استقبال عصر غیبت بروند و آنان دارای چنان استعدادی شدند که لازمه ایمان به خدا، پیامبر (ص)، ائمه(ع) و حضرت مهدی(عج) بود و تنها راه نجات جامعه انسانی از گرداب جاهلیت به شمار میآمد.”