آیا ایجاد این ذهنیت در جامعه که «بازار بورس، بازاری است که در آن هیچ وقت ضرر نمیکنید»، بازی خطرناکی در اقتصاد ملتهب ایران نیست؛ آیا در شکل دادن به این ذهنیت، به اهمیت حیاتیِ سرمایههای اندک آن معلم بازنشسته یا آن زن سرپرست خانواری که پولهایش را از بانک بیرون میکشد و سهام شرکت میخرد، هیچ توجهی شده است؟!