عمده‌ترین روش برای تامین مالی و افزایش اعتبارات دولت نزاری در ایران، خودکفایی اقتصادی بود و همه افراد دست در دست هم برای رسیدن به این خودکفایی تلاش می‌کردند. گویند حسن صباح هنگام محاصره الموت در زمان ملکشاه دستور داد زن و دخترش را به قلعه گردکوه بفرستند و به رئیس مظفر، حاکم آنجا، نوشت جهت معاش روزانه خود دوک بریسند و بهای آن را به هزینه‌های لازم و ضروری ایشان صرف کنند و نیز برخی از گروه‌های اسماعیلی به تجارت اشتغال داشتند.