نامِ با مسمّایش «ابوالحسن» بود و شهرتِ در خورش «صبا»؛ مردی که آغاز تا پایانِ زندگی‌اش پنجاه و پنج سال بیش نبود، اما در همین زمانِ کوتاهِ عمر پُربار خود، به‌گونه‌یی زیست و نوشت و آموخت و ساخت و نواخت که نامش تا برپایی روز پنجاه هزار سال در گستره گیتی ماندگار خواهد ماند.