جنگ چند هزار ساله بر سر بیت المقدس

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، تاریخ نشان می دهد که این شهر را یهودیان بنا نگذاشته‌اند چرا که ساخت آن به هزاره‌ دوم پیش از میلاد و تمدن ‘اوگاریت’ در شمال غربی سوریه باز می‌گردد. نام اولیه‌ این شهر ‘ اوراشالیموم’ به معنی شهر خدای صلح بود که از نام یکی از خدایان اوگاریتی گرفته شده است.
یهودیان در زمان حضرت داود (ع) در این شهر مستقر شدند و نام آن را اورشلیم نهادند و شهری سیاسی و مقدس شد.
بخت النصر’ پادشاه بابل در سال ۵۹۷ پیش از میلاد مسیح این شهر را فتح و یهودیان را به بابل تبعید کرد اما ‘کوروش’ پادشاه ایران، کمتر از ۶۰ سال بعد در سال ۵۳۹ پیش از میلاد، پس از فتح بابل به یهودیان اجازه داد به اورشلیم بازگردند .
پس از آن، اسکندر مقدونی و جانشینانش و امپراطوری روم بر این شهر مسلط شدند. در زمان ‘خسرو دوم’ پادشاه ساسانی، ایران بر رومیان چیره شده و فلسطین را فتح کرد. اما مسیحیان دوباره توانستند ساسانیان را شکست داده و فلسطین را پس بگیرند.
این شهر در اوایل دوران پیشرفت اسلام به دست مسلمانان افتاد و نام آن را ‘بیت المقدس’ نهادند زیرا با توجه به اینکه این شهر نخستین قبله مسلمانان بود و در شب معراج هم پیامبر اکرم (ص) در مسجدالاقصی نماز خواندند، برای مسلمانان اهمیت اعتقادی داشت.
این شهر تا سال ۱۰۹۹ میلادی که مسیحیان در جنگ های صلیبی آن را تصرف و مردم را قتل عام کردند در دست مسلمانان بود. مسیحیان نیز این شهر را مقدس ترین شهر می دانستند و براین باور بودند که حضرت مسیح در این شهر کشته شده است.
حدود یک قرن بعد، از سال ۱۱۸۷ میلادی، سپاه مسلمانان به فرماندهی ‘صلاح الدین ایوبی’ دوباره این شهر را از مسیحیان پس گرفت و حدود ۷۵۰ سال در دست مسلمانان باقی ماند. در مجموع از ابتدای ورود مسلمانان در عهد خلیفه دوم به فلسطین تا پایان تسلط امپراتوری عثمانی، این شهر حدود هزار سال زیر نظر مسلمانان اداره می شد تا اینکه در قرن ۲۰ میلادی با شکست خلفای عثمانی در جنگ جهانی اول، انگلیسی ها قیمومیت فلسطین را به عهده گرفتند که بعد از آن، مهاجرت یهودیان به این سرزمین آغاز شد و در سال ۱۹۴۸میلادی، رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین، اعلام موجودیت کرد. قدس غربی را نیز یهودیان در این تاریخ اشغال کردند، اما قدس شرقی و کرانه باختری که تمامی مقدسات سه دین بزرگ از جمله مسجد الاقصی در آن قرار دارد، هنوز در دست مسلمانان با حاکمیت اردن هاشمی بود .
رژیم صهیونیستی در جنگ ۶ روزه با اعراب در سال ۱۹۶۷ میلادی با حمله به اردن ، قدس شرقی و کرانه باختری رود اردن را اشغال کرد که شورای امنیت سازمان ملل متحد در آن زمان، طی قطعنامه ۲۴۲ این سرزمین های تصرف شده را، اشغالی خواند و خواستار عقب نشینی سربازان اسراییلی از آن ها شد. سازمان ملل نیز اکنون این سرزمین ها را اشغالی می خواند.
این رژیم پس از قرارداد کمپ دیوید (۱۹۷۸ میلادی ) با اردن هاشمی نیز قرارداد صلح امضا کرد. این قرارداد که در سال ۱۹۹۴ میلادی منعقد شد، وادی عربه نام گرفت و در آن اذعان شد که سرزمین های اشغالی، متعلق به فلسطینیان، اما تولیت اماکن مقدسه از جمله مسجدالاقصی با دولت اردن است .
اخیرا پس از انتقال سفارت آمریکا به قدس غربی و اعلام پایتختی آن به سود رژیم صهیونیستی از سوی دونالد ترامپ، تل آویو اصرار دارد تا با گرفتن تولیت آن از اردن مانع هر گونه حضور اسلامی در آن شود و در حقیقت به آخرین حضور حاکمان مسلمان در این شهر پایان دهد.
گزارش: احمد نساجی