نقد نقاشی شکارچیان در برف

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، شکارچیان در برف، یکی از مشهورترین نقاشی های منظره در دوره رنساس شمالی است. این اثر در اصل یکی از مجموعه ۱۲ نقاشی منظره (۱۲ ماه) بود که تمامی ماه های سال را شامل می شدند. این نقاشی به سفارش بانک دار ثروتمندی در شهر بانکتورپ به نام نیکلا جونگیلنیک کشیده شد، که آن را با عنوان ژانویه هم می خواندند. دیگر آثار این مجموعه که سالم مانده اند شامل، روز غم انگیز (فوریه)،جمع آوری هیزم (جولای)، دروگران (آگوست) و بازگشت گله (احتمالا نوامبر) بودند. بروگل صحنه دیگری نیز از چشم اندازی زمستانی خلق کرده به نام چشم انداز زمستان با یک دام پرنده که جزء این مجموعه دوازده ماه نیست. این نقاشی های روی پنل تاثیر زیادی در حفظ شهرت بروگل به عنوان یکی از بهترین نقاشان منظره اروپای شمالی داشت. او به شکلی منحصر به فرد برای بیان روایتی خاص از رفتارها و زندگی روستایی هلندی های قرن شانزدهم به این سبک می پرداخت.

رنگ آمیزی

این نقاشی رنگ روغن بروگل که با عنوان بازگشت شکارچیان هم شناخته می شود، و معروف ترین طراحی روی کارت های کریسمس کلاسیک هم هست، سرما و شرایط سخت و دشوار زمستان را به تصویر می کشد. در پیش زمینه سه شکارچی تصویر شده اند که تنها با یک روباه از شکار بازگشته اند. آن ها و سگ هایشان بسیار خسته به نظر می رسند و در حال گذار از کنار چند کشاورز هستند که مشغول کز دادن یک خوک برای برداشتن موهایش هستند. دره، در بخش مرکزی تصویر قرار گرفته است. دریاچه و زمین های یخ زده پر از اسکیت باز است. منظره پر از درختان بی برگ است که در حاشیه دامنه کوه ها  و پایین قله های تیز ( بر اساس طراحی هایی که نقاش در سفرش به آلپ کشیده بود) پخش شده اند. دره در امتداد افق کشیده شده است و در آن روستاهای کوچکی روی زمین های مسطح یخ زده ای شکل گرفته اند. کلیت منظره از ترکیب رنگی سرد و سبز روشن در آسمان و  یخ ها و سفیدی برف ها تشکیل شده است. با رنگ های  قهوه ای تیره و سیاه درختان، پرندگان، سگ ها و مردمان است که وارد منظره می شویم. منظره ای که بعد از ظهری سرد و خاموش زمستانی، فصل خاموشی و بی حاصلی زمین، خواب، مرگ و خاموشی طبیعت را به تصویر می کشد.

ترکیب بندی

به عنوان یکی از تصاویر فصل های مختلف سال، ترکیب بندی این نقاشی عالی است. درختان سمت چپ چارچوب و قالبی عالی ایجاد کرده اند. در کنار این درختان، شکارچیان مسیر دره را به سوی پایین تپه پیش گرفته اند. ردیف درختان و خانه ها، که هر دو از پیش زمینه سمت چپ شروع می شوند و سپس از چپ به راست، قوس تپه به پایین کشیده می شوند که باعث عمق بخشیدن به تصویر شده است. ردیف درختانی دورتر، پرسپکتیو خطی را برجسته کرده و چشم بیننده را به سمت مرکز دره هدایت می کند. در واقع ساختار کل تصویر حول دو قطر شکل گفته است. ۱) ردیف شکارچیانی از چپ به راست، درختان و حاشیه سمت چپ زمین های یخ زده. ۲) خطی از راست به چپ متشکل از درختانی در امتداد پایین تپه ها و قله ها.

جزئیات

طبق معمول کارهای بروگل، این نقاشی هم سرشار از جزئیات است. برای نمونه شاخه درختان با لایه ای از برف نرم پوشیده شده اند. بر تابلوی روی خانه این کلمات نوشته شده است: «تحت نظر استاگ» همراه با تصویری از سنت یوستس. افرادی روی دریاچه ها می چرخند و سر می خورند. چند مرد در حال خاموش کردن آتشی از دودکش خانه ای، مردمی در حال شلیک به پرندان، آسیاب آبی و چرخ یخ زده اش، و برج های کلیسای روستا در دور دست به چشم می خورد.

مفهوم

بیشتر چشم انداز ها و نقاشی های منظره های خودمانی (Genre Painting) کشیده شده توسط بروگل، در مسیر سنت هیرونیموس بوش پیش می رود. معنی شکارچیان در برف بسیار ساده به این معناست که انسان خودش موجود ناتوانی است و آینده ای ندارد، موجودی که به لطف فصل های طبیعت و تغییرات سال توانسته بقایش را حفظ کند. این پیام را می رساند که تنها خواست خالق و نظم طبیعت (یزدان) می تواند به ما آرامش و معنا ببخشد. این اثر نمونه ای ساده و معمولی از هنر مذهبی است که همچون آثار هنری هلندی قرن شانزده و هفده، برای رساندن مضمونش، موقعیت و فضایی بسیار معمولی و (حتی دنیوی) را به کار برده است.

منبع: Visual Arts Cork