چند توصیه برای مقابله با کم‌رویی

به گزارش پایگاه خبری “ججین”  ، کم نیستند کودکانی که هنگام صحبت کردن در جمع، چنان دچار تغییر رنگ چهره و هیجان می‌شوند که از بیان خواسته خود منصرف می‌شوند. این اضطراب و استرس کنترل نشده یا همان خجالتی بودن نه تنها آنها را از انجام مسئولیت‌های اجتماعی خود باز می‌دارد بلکه زمینه آسیب‌های روحی و حتی هراس از اجتماع را هم فراهم می‌کند.

حمیلا بخشی  می‌گوید: کم‌رویی نوعی اختلال رفتاری است که معمولاً از دوران کودکی آغاز می‌شود و با رشد کودک و اجتماعی شدن او به احساسی قابل کنترل تبدیل می‌شود، اما اگر کودک نتواند با این احساس کنار بیاید بتدریج دچار اضطراب غیرقابل کنترل خواهد شد. به طوری که دل آشوبه و استرس حتی در ساده‌ترین مناسبات اجتماعی نیز او را آزار خواهد داد. این حالت که از آن به ترس از اجتماع یا هراس اجتماعی یاد می‌شود تنها با رفتار صحیح خانواده در همان دوران کودکی قابل اصلاح است.

این روانشناس توصیه می‌کند: استرس امری عادی است پس به‌کودک خود برچسب کم رویی یا ترسویی نزنید. از او توقع بیش از حد نداشته باشید و مسئولیت‌هایی به او واگذار کنید که توانایی انجام آنها را دارد. او را تشویق کنید که در مقابل دیگران صحبت کند و مسئولیت‌های خود را بدرستی انجام دهد تا بتواند با کم رویی و اضطراب خود کنار بیاید و آن را کنترل کند.