کتاب های خوب برای خواندن در ترافیک!

صد لیکو

«لیکو»های بلوچی، از بازمانده های شعر کوتاه ایران باستان است که اقوام بلوچ هنوز هم حفظش کرده اند. از لحاظ فرمی، لیکو شعری است متشکل از یک بیت موزون و مقفی، با دو مصراع ده هجایی. از لحاظ محتوایی، لیکوها اشعاری است که آمال و آرزوهای یک قوم را بیا ن می کند. از لحاظ اجرا هم لیکو بخشی از موسیقی بلوچی است و معمولا همراه است با نواختن ساز «قیچک».لیکو شعری است برای بیان حسرت ها، حالا ممکن است این درد دل با استفاده از عناصر طبیعت باشد، ممکن است نباشد. منتخبی از لیکوهایی را که منصور مومنی در کتاب گردآوری کرده است، برایتان نقل می کنیم:

* هوا بهاری است/ چشمم نگهبان جاده هاست.

* کلاغی سیاه/ بر آسمان می گذرد. / زنده است استخوانم و / درد می کند جانم.

* لب هایم داغمه بسته اند/ نمی توانم فراموش کنم / مهربانی هایت را.

* چشمت خمار است/ باغ انار است.

خزان خودکامه

این کتاب را با اسم «پاییز پدرسالار» می شناسیم .طرح نگارش این رمان زمانی در ذهن مارکز شکل گرفت که یک دیکتاتور بعد از هشت ‌سال حکومت، کشور را ترک می‌کند. این کتاب در کنار «صد سال تنهایی» و «عشق در سال‌های وبا» از

مهم ترین آثار مارکز محسوب می‌شود. مارکز خود درباره این اثرش می گوید: «از لحاظ ادبی مهم ترین کتاب من «خزان خودکامه» است. این اثر که همیشه دوست داشتم بنویسمش، مرا از گمنامی نجات داد و برای خلق آن بیش از هفت سال کار کردم.» مارکز بعد از چند سال دوری از نوشتن با این اثر مهم به دنیای ادبیات بازگشت و از دنیای پوچ و زندگی بی معنی دیکتاتورها گفت. «آدم هر چه بیشتر قدرت به دست بیاورد، تشخیص این که چه کسی با اوست و چه کسی بر او، برایش دشوارتر می شود. هنگامی که به قدرت کامل دست یافت، دیگر تماس او با واقعیت به کلی قطع می شودو این بدترین نوع تنهایی است …»

جان های افسرده

 این رمان را کلودل در سال ۲۰۰۳ منتشر و در همان سال هم بابتش جایزه «رنودو» را در فرانسه دریافت کرد. اصلی‌ترین خط روایت این رمان، ماجرای تحقیق یک افسر پلیس است درباره قتل دختری جوان، که در روزهای جنگ جهانی اول در شهری کوچک در لبه غربی فرانسه کشته شده است. اما این تنها لایه بیرونی داستان است. در «جان‌های افسرده» ما با سرزمینی رو به اضمحلال و فروپاشی روبه‌روییم که دیگر چیزی از اخلاقیات سنتی، کلیسایی در آن باقی نمانده است. البته فیلیپ کلودل فرانسوی برخلاف شخصیت اصلی رمانش تجربه زندگی در دوران جنگ را ندارد. او استاد ادبیات در دانشگاه نانسی است و فیلمی هم با نام «همیشه دوستت داشته ام» کارگردانی کرد که جوایز زیادی برد. هم آن فیلم و هم این رمان، پر است از نوع روایت فرانسوی، یعنی پرداختن به حواشی به جای داستان تخت. گفتیم که بدانید.