جهانگیری برگ برنده ۱۴۰۰

به گزارش پایگاه خبری “ججین”   ، جریان اصلاحات از سال ۸۴ تا ۹۲ در مدیریت اجرایی حضور نداشت و در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم چنین تدبیر کرد که با حمایت از حسن روحانی به‌عنوان کاندیدای غیراصلاح‌طلب اما میانه‌رو در عرصه اجرا حضور داشته باشد. در سال ۹۲ اگرچه محمدرضا عارف کاندیدا شد، اما اجماع اصلاح‌طلبان بر حمایت از روحانی قرار گرفت، چرا که می‌خواستند با آمادگی بیشتری فضا را برای حضور مقتدرانه خود آماده کنند. بنابراین عارف از رقابت با روحانی و دیگر کاندیداهای انتخابات دوازدهم ریاست‌جمهوری انصراف داد. اکنون یکی از بحث‌های جدی در اردوگاه اصلاح‌طلبان نحوه حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ است، چنان‌که برخی از اعضای این جریان تاکید بر معرفی گزینه اصلاح‌طلب دارند و برخی دیگر معتقدند با حمایت مجدد از کاندیدای اصولگرای میانه‌رو می‌توان نتایج بهتری را کسب کرد. در همین راستا از گزینه‌های مختلفی برای کاندیداتوری در انتخابات ۱۴۰۰ نام برده می‌شود که اصلی‌ترین آنها اسحاق جهانگیری از طیف اصلاحات و علی لاریجانی از طیف اصولگرایان میانه‌رو هستند.

آغاز فعالیت کمپین؟

اصلاح‌طلبان اسحاق جهانگیری را گزینه مطلوبی برای انتخابات ۹۶ می‌دانند؛ گزینه‌ای که در انتخابات قبل در نقش کاندیدای پوششی ظاهر شد تا فرصتی برای تبیین اهداف جریان اصلاح‌طلبی از طریق مناظره‌ها و برنامه‌های تلویزیونی که برای انتخابات تدارک دیده شده بود، خلق کند که به‌گفته بسیاری از صاحبنظران به‌خوبی از این فرصت استفاده کرد. دیروز مصطفی معین درباره حمایت اصلاح‌طلبان از جهانگیری در انتخابات ۱۴۰۰ گفت: «تا انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۴۰۰ گزینه‌های متعددی خواهیم داشت. یکی از شاخص‌ترین آنها می‌تواند آقای جهانگیری باشد، ولی این‌طور نیست که نامزدها فقط به او محدود شود و گزینه‌های دیگری وجود نداشته باشد.» جهانگیری هیچ‌گاه در حمایت از روحانی دریغ نکرده و مانند سپری در برابر تیغ هجمه مخالفان از رئیس جمهور دفاع کرده و می‌کند. زمانی که بحث مطلوب‌بودن معرفی جهانگیری برای انتخابات ۱۴۰۰ پررنگ شد، مخالفان اصلاحات پرونده برادر او را بزرگ کردند و با مانور روی آن سعی کردند از اعتمادها به جهانگیری کم کنند که موفق نبودند. دلواپسان پس از این شکست در تخریب جهانگیری سعی کردند شایعه اختلاف میان او و رئیس‌جمهور را مطرح کنند، چنان که سایت جهان‌نیوز در راستای اجرای این پروژه نوشت: «اسحاق جهانگیری از فردای انتخابات، به‌عنوان مهره‌ای فرض شد که می‌تواند در آینده با کنش‌های خود باعث به حاشیه رفتن روحانی و گزینه‌های مطلوب اعتدالیون شود. در ماه‌های اخیر به همان میزان که جهانگیری پشت تریبون قرار می‌گیرد، به همان اندازه زمزمه‌های قهر و دلگیری وی از دولت و شخص رئیس‌جمهور بیشتر به گوش می‌رسد.» نگرانی دلواپسان از کاندیداتوری جهانگیری چنین در سطور پایانی گزارششان مشخص شد: «اشتباهات دولت به حساب اصلاح‌طلبان نیز نوشته می‌شود و آنها قصد دارند با انتقادات تیز و تند خود از دولت مانع آن شوند و جهانگیری را برای انتخابات بعدی به‌عنوان آلترناتیو حفظ کنند.» به‌نظر می‌رسد کمپین «تا ۱۴۰۸ با جهانگیری» فعالیت خود را آغاز کرده و او احتمالا از گزینه‌های جدی انتخابات ریاست‌جمهوری است .

اصولگرایان و جهانگیری

از سوی دیگر باید در نظر داشت در صورت کاندیداتوری جهانگیری تنها اصلاح‌طلبان نیستند که از او حمایت خواهند کرد، بلکه اصولگرایان میانه‌رو هم به‌نوعی خود را مدیون اصلاح‌طلبان می‌دانند، چرا که با حمایت جریان اصلاحات بود که روحانی اصولگرا و البته از طیف اعتدالی به ریاست‌جمهوری رسید و اکنون نوبت حمایت این طیف از اصولگریان از کاندیدای جریان اصلاحات است.

لاریجانی و اصلاح‌طلبان

شخصیت دیگری که نامش به‌عنوان کاندیدای انتخابات ۱۴۰۰ مطرح می‌شود، علی لاریجانی است. او طی سال‌های اخیر رابطه خوبی با اصلاح‌طلبان برقرار کرده و از سوی دیگر نگاه جریان اصلاحات به لاریجانی تغیرات چشمگیری نسبت به گذشته داشته است. اصلاح‌طلبان لاریجانی را همسو با خود نمی‌دانند، اما دیگر به چشم یک رقیب به او نگاه نمی‌کنند، بلکه لاریجانی را سیاستمداری پخته و باتجربه می‌دانند که نه‌تنها نسبتی با دلواپسان ندارد، بلکه به انتقادات صریح از آنها می‌پردازد، چنان که بارها مورد هجمه تندروها قرار گرفته است. روز گذشته مصطفی معین درباره لاریجانی به عصر ایران گفت: «لاریجانی را یک رجل سیاسی باهوش می‌دانم. نوع دیدگاه‌های او به‌تدریج نسبت به گذشته مقداری تعدیل شده است. در شرایط فعلی نه خود او ادعای نامزدی از سوی اصلاح‌طلبان دارد و نه اصلاح‌طلبان او را به‌عنوان یک گزینه اصلاح‌طلب قبول دارند، اما در شرایط خاص ممکن است این نزدیکی‌ها بیشتر شود و هم تا زمانی باقیمانده تا انتخابات بعدی فاصله‌ها بیشتر شود. بستگی به شرایط زمان انتخابات و عملکرد خود افراد دارد. مواضع فرد در آن زمان و سوابق او معیار تصمیم‌گیری خواهد بود. اینکه اصلاح‌طلبان در آن شرایط چه گزینه‌هایی داشته باشند نیز موثر خواهد بود. همه چیز نسبی است.» البته اگر اذعان شود اصلاح‌طلبان در سال ۱۴۰۰ لاریجانی را به‌عنوان کاندیدای نهایی خود مورد حمایت قرار می‌دهند، کمی دور از تصور است، مگر اینکه تحولات در زمان باقیمانده تا انتخابات به سمتی برود که مانند سال ۹۲ تصمیم اصلاح‌طلبان حمایت از کاندیدای اصولگرای میانه‌رو باشد. محمدرضا تابش، نماینده اصلاح‌طلب مجلس، در مورد حمایت اصلاح‌طلبان از لاریجانی می‌گوید: «اگر ما کاندیدا داشته باشیم و کاندیدای ما از سد شورای نگهبان بگذرد، دیگر این موضوع نمی‌تواند موضوع درستی باشد.» حتی باهنر هم به‌خوبی به‌این موضوع واقف است و می‌گوید: «معتقدم اگر اصلاح‌طلبان در قم از آقای لاریجانی حمایت نمی‌کردند، جریان تندرو جبهه پایداری اجازه نمی‌داد ایشان نماینده مجلس شود.» همنشینی لاریجانی با رئیس دولت اصلاحات هم نشان داد که رئیس مجلس هم بی‌میل به کسب حمایت اصلاح‌طلبان نیست. پس از این همنشینی بود که صادق زیباکلام گفت: «معتقدم اگر علی لاریجانی سعی کند بخشی از اصلاح‌طلبان را با خودش همراه کند و به آنها بگوید که من رئیسی، قالیباف و رضایی نیستم و من روحانی خواهم بود، شانس بسیار بالایی پیدا می‌کند تا رأی بیاورد.» بنابراین به‌نظر می‌رسد حمایت اصلاح‌طلبان از لاریجانی در صورتی محقق خواهد شد که ‌این جریان کاندیدایی نداشته باشد.

کاندیداتوری فتاح؟

با گرم‌شدن زودهنگام تنور انتخابات ۱۴۰۰ برخی به‌دنبال طرح اسامی اصولگرایان میانه‌رو برای کاندیداتوری در این انتخابات هستند که پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد، از آن جمله است. روز گذشته فتاح درباره ‌اینکه برخی فعالیت‌های شما را سیاسی و در راستای انتخابات ۱۴۰۰ قلمداد می‌کنند، گفت: «آقای روحانی تازه انتخاب شده و اخیرا دو وزیرش از مجلس رأی اعتماد گرفته‌‌اند؛ الان صلاح نیست که کسی به ‌این مباحث دامن بزند و همه باید کمک کنیم که دولت در وظایفش موفق شود و اقتصاد و اشتغال رونق گیرد و مردم و نیازمندان به رفاه برسند و بهترین هدف این است. واقعا چه لزومی دارد که به ‌این مباحث بپردازیم و به فعالیت‌ها شائبه سیاسی بدهیم؛ این مسائل صلاح نیست.» به‌نظر می‌رسد طرح کاندیداتوری فتاح برای آرام‌کردن بحث‌های انتخاباتی است، چرا که به‌خوبی مشخص است او شانسی برای حضور در پاستور ندارد.

telegram.me/jajinnews