گل بابونه و کندر

به گزارش پایگاه خبری “ججین”   ، می‌گوید: «آقای دکتر اجازه می‌فرمایید روی بیماران مبتلا به آلزایمر شما هم تحقیق کنیم؟ ممکنه بیماران خودتون را برای تحقیق به ما هم معرفی کنین؟» معلوم می‌شود خانم دکتر، پی‌اچ‌دی علوم اعصاب هستند و پروژه تحقیقاتی ایشان در مورد تأثیر «کندر» بر بیماری آلزایمر است. برای این پروژه به ۵۰ بیمار مبتلا به آلزایمر نیاز دارند تا تأثیر این ماده را بر این بیماری بررسی کنند.می‌گویم: «چشم حتما این کار را می‌کنم و بیمارانی را که مایل باشند به شما معرفی خواهم کرد. فقط امیدوارم خیلی موفق نشوید!»

اندکی مکث می‌کند تا مطمئن شود درست شنیده، بعد با لحن خاصی می‌گوید: «وای چرا آقای دکتر؟»
انتظار دارد شوخی بوده باشد، ولی نیست؛ یعنی اصلا نیست! برای ایشان توضیح می‌دهم که آخرین مقاله این‌چنینی که شنیدم در کنگره سکته مغزی پراگ عنوان شد و شاهدش بودم که برای بررسی اثر درمانی دارویی به نام سیتالوپرام (که دارویی شبیه فلوکستین معروف است) بر برخی علائم سکته مغزی که برخلاف زوال عقل معیارهای حرکتی ساده‌ای دارد، در طول سه سال در چندین بیمارستان بیش از هزار بیمار را داخل مطالعه کرده بودند و به هزار بیمار هم بعد از سکته مغزی قرص‌هایی شبیه به داروی اصلی، ولی حاوی ماده‌ای بی‌اثر داده بودند و پزشکان دیگری که نمی‌دانستند بیمار از کدام دارو مصرف کرده، طبق یک معیار کاملا مشابه و استاندارد که برای استفاده از آن آموزش دیده بودند بیماران را تا سه سال بعد از شروع دارو مورد ارزیابی قرار دادند. گروه محققان که پرونده‌های ارسالی را مورد بررسی نهایی قرار دادند، دست‌آخر نتیجه گرفتند که استفاده از این دارو خطرات خاصی در بیماران سکته مغزی ندارد. «ممکن» است روی علائم موردنظر اثر مثبت داشته باشد، ولی مطالعات بیشتری برای اثبات آن لازم است، ولی در مرحله فعلی، استفاده از آن در بیماران سکته مغزی که افسرده هم باشند منطقی است، همین! و این البته در مورد دارویی بود استاندارد که عوارض و خطرات آن سال‌ها و روی میلیون‌ها بیمار مشاهده شده بود. بعد به ایشان یادآوری کردم که اگر خاطر مبارک باشد، سال گذشته خط تولید «گل بابونه» برای درمان بیماری آلزایمر با حضور بالاترین مقامات کشور افتتاح شد. معلوم نیست در شرایطی که ابتدایی‌ترین امکانات؛ مثل درمانگاه‌های چندتخصصی برای این بیماران و اماکن و مشاوران نگهداری در کشور وجود ندارد، چه امکانات مالی عظیمی صرف ساخت این دارو شده است؟ مطالعه روی این ماده از سوی یک نفر مثل شما دو دهه پیش تنها روی چندده بیمار، آن هم با پیگیری چندماهه انجام شده بود. بنابراین اگر مطالعه شما کوچک‌ترین نتایج مثبتی نشان دهد، گویا سرمایه‌های هنگفتی گوش‌به‌زنگ و آماده سرمایه‌گذاری روی آن هستند که اضافه بر دستیابی به بسیاری از اهداف اقتصادی و غیراقتصادی دیگر، برخی ادعاهای قدیمی زمین‌مانده را هم به اثبات برسانند. در چنین شرایطی می‌دانید که برای مثبت نشان‌دادن برخی نتایج راه‌حل‌های زیرجلکی خاصی هم وجود دارد. اینها همه در حالی است که ملاحظه می‌فرمایید امکان درمان و آموزش و تحقیق در مراکز دانشگاهی روی بیماران مزمنی که نیاز به عمل جراحی یا برخی اقدامات پول‌ساز زیبایی و چاقی ندارند همین نصفه‌اتاق و تیر و تخته است و محققانی نظیر سرکار عالی! به‌هرحال موفق باشید!

telegram.me/jajinnews