نقد بازی FIFA 18

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، بهترین توصیفی که می توان برای فیفا ۱۸ در نظر گرفت این جمله است: «حفظ وضعیت فعلی.» مسلما این شعاری نیست که الکترونیک آرتس برای تبلیغ این بازی در نظر بگیرد. ولی آن را می توان نوعی تحسین هم در نظر گرفت. چرا که فیفا ۱۷ به قدری پرقدرت بود که دیگر نمی شد چیز بیش تری به آن اضافه کرد. ولی حال که رقیب فیفا  یعنی PES از همیشه قدرتمندتر شده است، استراتژی که فیفا انتخاب کرده شاید یک گل به خودی بدموقع باشد.  اما بزرگ ترین عنوان دنیای بازی تقریبا در تمام زمینه ها سعی کرده خود را بهبود بخشد. طرفداران فیفا همچون همیشه عاشق آن خواهند بود.

همچون همیشه، ابتدا که فیفا ۱۸ را شروع می کنید بازی برایتان ناآشنا به نظر می آید، با بازی های مداوم است که با بازی آشنا شده و به بهبودهایی که در زمین بازی اعمال شده است پی می برید. سرعت و فیزیک هنوز عاملان اصلی موفقیت در یک مسابقه هستند، ولی عبور از پشت مدافعان هم می تواند ویران گر باشد. بازیکنان به شکل صحیح تری توپ را به محوطه جریمه می فرستند. هم در التیمت تیم و هم در کریر مد، برای این که بتوانید از ارسال های محوطه جریمه نهایت استفاده را ببرید به بازیکنانی همچون گرت بیل و آرین روبن نیاز دارید.

در مرکز میدان هنوز مشکلاتی وجود دارد. البته مدافعین و هافبک های دفاعی این بار با سرعت بیش تری راه بازیکن حریف را می بندند یا به سمت توپ یورش می برند. ولی هم چنان با همان مساله ای طرف هستیم که از فیفا ۱۶ تا به حال وجود داشته است: تیم های قوی تر توانایی پرس بسیار بیش تری دارند.

بازی در مرکز میدان چیزی است ما بین دو نسخه قبلی فیفا. تیم هایی که هوش مصنوعی کنترلشان را بر عهده می گیرد با هوشمندی بیش تری حمله می کنند و هرکدام تاکتیک های مخصوص خود را دارند. آرسنال آن قدر پشت محوطه تان حفظ توپ می کند که دیوانه می شوید، بر عکس اما برنلی و استوک سیتی از تاکتیک های مستقیم تری استفاده می کنند. البته بازی از این نظر به اندازه PES تنوع پذیر نیست، ولی در مقایسه با فیفا ۱۷ که همه از تیکی تاکا استفاده می کردند، بهبود خوبی صورت گرفته است.

در مواقعی که مشغول چانه زدن بر سر خرید بیل در التیمت تیم نیستید، می توانید از دیگر بخش های بازی لذت ببرید: فصل ها (آنلاین و آفلاین)، لیگ های آخر هفته، FUT، چالش های همچون همیشه فوق العاده تیم سازی.

در Squad Battles شما به مصاف تیم هایی می روید که هوش مصنوعی هدایت می کند و توسط اشخاص مشهور یا متخصصان فیفا انتخاب شده اند. هر چه بازی های بیش تری را ببرید، پاداش های بیش تری دریافت می کنید. این حالت به مذاق کاربران آفلاینی خوش خواهد آمد که نمی توانند لیگ آخر هفته را بازی کنند.

کریر مد مفصل تر از قبل شده است. دیگر لازم نیست برای نقل و انتقالات بین منوهای بی پایان بازی بگردید، تمام این بخش ها در transfer hub تعبیه شده است. خریدوفروش های احتمالی به صورتی مرتب تر ارائه می شوند. خریدوفروش ها را می توانید به صورت مستقیم انجام دهید یا به باشگاه واگذار کنید.

در کریرد مد به شکل بهتری می توان متوجه شد هوش مصنوعی تاکتیکی بازی چه قدر تغییر کرده است. دیگر این احساس به سراغتان نمی آید که هر هفته با یک تیم بازی می کنید و تنها لباسشان عوض می شود.

بخش سفر با عنوان «سفر: هانتر بازمی گردد» برای دومین سال در بازی حضور دارد. دوباره با الکس هانتر خیالی طرف می شویم که هم چنان که در سراسر جهان بازی های مختلفی انجام می دهد، داستان زندگی خود را روایت می کند. در همین بخش سفر است که مسابقات تماشایی به سبک فیفا استریت انجام می دهید و میان پرده هایی می بینید که در آن ها بازیکنان واقعی همچون ریو فردیناند و کریستیان رونالدو، و هم چنین شخصیت های خیالی دیگری همچون خانواده و دوستان هانتر حضور دارند.

در مقایسه با سفری که در فیفا ۱۷ دیدیم، این بار با داستان گسترده تری طرف هستیم. هم فیلم نامه و هم کارگردانی با دقت بیش تری کار شده است. یکی از ویژگی های هوشمندانه ای که به سفر اضافه شده این است که می توانید همچون بازی GTA، شخصیت خود را از فرق سر تا نوک پا طراحی و ویرایش کنید. از موی سر گرفته تا مچ بندها و حتی جوراب ها، تقریبا هرچیزی را می توان تغییر داد. همین مساله باعث می شود همیشه به دنبال باز کردن گزینه های جدید باشید. هانتر در حال حاضر به یکی از شخصیت های کلیدی فیفا تبدیل شده است. اگر قرار است در فیفا ۱۹ هم با ماجراجویی های الکس هانتر همراه باشیم، این بار ترجیح می دهم سازندگان بازی همان شعاری که ابتدای مطلب ذکر شد (حفظ وضعیت فعلی) را مد نظر داشته باشند.

در فیفا ۱۸ چهار نکته دوست داشتنی وجود دارد:

۱٫ لایسنس (حق امتیاز باشگاه ها) های فوق العاده: فیفا همیشه لایسنس های فوق العاده ای داشته است. این بار هم با مجموعه عظیمی طرف هستیم و حتی لیگ دسته سه آلمان هم به صورت کاملا لایسنس شده در بازی وجود دارد.

۲٫ جزئیات حیرت انگیز: موتور فراست بایت با نورپردازی و واقع گرایی باورنکردنی کاملا خود را به رخ می کشد. هم چنین این بار با جزئیات بی نظیری طرف هستیم. جزئیاتی در حد این که در بازی هایی که در ورزشگاه های آمریکای جنوبی برگزار می شود، در کناره های زمین نوارهای رنگی دیده می شود.

۳٫ بدو، رحیم، بدو: یکی از ویژگی های ظریف و تماشایی بازی این است که هر بازیکن به سبک خاص خودش در زمین می دود. به راحتی می توانید تفاوت میان دویدن رحیم استرلینگ با رونالدو را تشخیص دهید.

۴٫ سفر را در پیش بگیرید: بخش سفر به حدی خوب است که توصیه می کنم حتی طرفداران PES هم به سراغ آن بروند. این حالت تازه بازی بسیار خاص است و نظیر آن را هرگز پیدا نمی کنید.

و یک مساله آزار دهنده: گزارشگرهای تکراری

فیفا ۱۸ از نظر بصری بی نظیر است. ولی شاید مهم ترین نقطه ضعف آن این باشد که همچون قسمت های قبلی از مارتین تایلر و آلن اسمیت به عنوان گزارشگران بازی استفاده می کند. فکر نمی کنید وقتش رسیده که یک تحلیلگر تازه هم به این بازی اضافه شود؟

telegram.me/jajinnews