نقد بازی Destiny 2

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ،  در اصل باید سه نقد برای بازی سرنوشت ۲ نوشته شود. نقد اول باید درباره سرنوشت ۲: کارزار (بخش داستانی) باشد. در این بخش از بازی به راحتی می توانید بنشینید و بازی را به انتها برسانید. با یک تجربه بسیار خوب طرف هستید، همراه با داستانی که منطق خوبی دارد، شخصیت هایی که هویت خودشان را دارند، روایتی که چیزی فراتر از میان پرده های متنی و تشریح ماموریت مورد نظر است.

برای مثال همان ماموریت اول به نام بازگشت به خانه را در نظر بگیرید که در نسخه آزمایشی (بتا) بازی هم عرضه شده بود. درباره همین تجربه سی دقیقه ای می توان یک نقد کامل نوشت. این ماموریت یک کتاب آموزشی رایگان طراحی بازی برای بازیکن بود.

برخلاف بازی اول، این بار بازی را در قالب یک نگهبان کاملا قدرت یافته آغاز می کنید که بر روی یک برج وارد یک مبارزه همه جانبه با دشمنان شده است. دراین جا هیچ نشانه ای از انسانیت یافت نمی شود. طی چند صحنه فوق العاده و تماشایی، بازی موفق می شود که بازیکنان تازه را با شخصیت های اصلی بازی به نام های کید-۶، زاوالا و ایکورا ری آشنا کند؛ آموزش های لازم برای نحوه مبارزه و استفاده از توانایی های ویژه را به آن ها آموزش دهد و مجموعه فراوانی از خدمات دیگر ارائه دهد. از همه تاثیرگذارتر این که بازی به صورتی غیرمستقیم اهمیت کار تیمی، انطباق سازی بازیکنان در قالب گروه های سه نفره را آموزش می دهد. بعد از آن است که بازیکنان وارد فضای عظیم تری می شوند تا با اثرات ابرتوانایی های کلاس های دیگر آشنا شوند. در همین زمان است که بازیکنان خودشان متوجه می شوند که اگر متحدانشان در یک نبرد پیروز شوند توانایی های آن ها هم شارژ مجدد می شود.

کمی بعد با وقوع یک پیچش داستانی، نگهبان شما با وضعی نزار، بدون هیچ توانایی و قدرتی، تلو تلو خوران از میان خرابه های آخرین شهر عبور می کند. این طراحی دلپذیر هنوز به پایان نرسیده است. بازی به تدریج شروع به معرفی چند ویژگی آموزشی دیگر کرده و بالاخره شخصیت شما یاران خودش را پیدا می کند. صدای آب شنیده می شود، شاهینی در دوردست اوج می گیرد، این جاست که می فهمید سرنوشت برای اولین بار موفق شده کاری بیش از روایت صرف یک داستان انجام دهد: بازی این بار احساسات شما را برمی انگیزاند.

از این جا به بعد اوضاع کمی یک نواخت می شود. بقیه بخش داستانی بازی عبارت است از مبارزات بامزه و پرسروصدا، همان قضیه کلیشه جمع کردن دوباره گروه البته با کمی تغییر، وقوع یک مبارزه تمام عیار در شهر و نوشته شدن نام عوامل سازنده بازی.

ولی باید قبول کنید نباید از بخش داستانی این بازی انتظار زیادی داشته باشید. در نظر داشته باشید که شما با یک بازی آنلاین چند نفره گسترده طرف هستید. بازیکنان بازی های سنتی تر این سبک مثل دنیای وارکرافت می دانند همیشه باید انتظار یک داستان ساده و ضعیف را داشته باشند. ولی این اولین بار در عمر سه ساله سری سرنوشت است که شما می توانید ادعا کنید که بانجی دوباره سراغ همان بازیکنانی رفته است که بازی هیلو را می خریدند تا بخش داستانی آن را بازی کنند!

ولی در بسیاری از بخش های مختلف بخش داستانی، هدف سازندگان بازی این بوده است که شما را به شکلی مختصر با قالب واقعی بازی سرنوشت ۲ آشنا کنند. این جاست که باید به سراغ نقد دوم برویم.

بر خلاف سرنوشت ۱ که بلافاصله بعد از تیتراژ پایانی بخش داستانی شما را به جهان بازی بازمی گرداند و هیچ توضیحی نمی داد که چگونه باید پیشروی کنید، هدف بعدی چیست و اصلا چرا باید بازی را ادامه بدهید؟ این بار با معرفی بهتری طرف هستیم. در جاهای مختلف بخش داستانی، بازی به معرفی فعالیت های مختلفی می پردازد که شما قرار است طی چند ماه بعدی ادامه دهید. بخش داستانی در اصل مقدمه ای برای بخش اصلی است و به محض این که به پایان می رسد، شما آماده اید که قهرمان بازی دربیاورید و چند تجربه واقعی تر را از سر بگذرانید.

هنگام کار با این فعالیت های مختلف و سرگرم کننده است که سرنوشت ۲ ظرفیت واقعی خود را نشان می دهد. بر خلاف بازی اول که در آن بازیکنان بلافاصله متوجه می شدند تنها چرخه پرتکراری که در اختیار دارند این است که به دنبال کسب پاداش های باارزش باشند، این جا سرنوشت به جایگاهی فراتر رفته و مجموعه ای از انگیزه های مختلف و گسترده برای ادامه دادن بازی را در اختیار شما قرار می دهد. البته هم چنان بیش تر بازیکنان پروسه تکراری تلاش برای دست یافتن به پاداش های باارزش را ادامه می دهند (اگر یک بازیکن مینمکسر – بازیکنی که تنها یک ویژگی یا توانایی را ارتقا می دهد و با جنبه های دیگر کاری ندارد – هستید، احتمالا چند ماه اولیه بازی را در تایتان می گذرانید). ولی این به این معنی نیست که سروکله زدن با کمان دارها و تلاش برای دستیابی به هلیوم فیلمنت به پایان رسیده است.

ویژگی های تازه کلن که به بازی اضافه شده باعث می شود بازی برای افرادی که دوستان آنلاین زیادی ندارند هم جذابیت خود را حفظ کند. در این حالت، آن هایی که علاقه زیادی به بازی های گروهی دارند پاداش های بیش تری دریافت می کنند. اگر عضو یک کلن باشید (هر کلنی باشد فرق ندارد)، سرنوشت به شما پاداش می دهد. این پاداش ها برای کلن هایی که با هم بازی می کنند بیش تر هم می شود.

چرخه اصلی گیم پلی بازی همیشه در یک سطح ظریف، خوب عمل می کند. چرا که استودیو بانجی همیشه مهارت زیادی در عرضه بازی های تیراندازی داشته است که دقیقه به دقیقه شان لذت بخش و هیجان انگیز است. در بازی شلیک به مغز بیگانه ها همیشه حس خوبی دارد، و وقتی کمی بعد اسلحه های عجیب تری در اختیارتان قرار می گیرد، این لذت دوچندان می شود.

چرخه بزرگ تر بازی، یعنی تلاش پیوسته برای دست یابی به غنیمت های تازه و تلاش برای رساندن شخصیت خود به بالاترین تراز هم بهبود یافته است. حالت تصادفی این فرآیند کم تر شده است و تعداد پاداش هایی که بازی در هر تراز در اختیار شما قرار می دهد آن قدر زیاد است که بتوانید از پروسه های فرساینده دوری کنید. در حقیقت در بازی شانسی وجود دارد که نشان از سخاوت فراوان بازی است: بازیکنی که به تراز اوج ۳۰۰ می رسد به احتمال زیاد به مدت یک هفته بازیکنانی که به تراز ۲۹۳ رسیده اند را نمی بیند. این تا زمانی ادامه دارد که یورش بعدی آغاز می شود. این اتفاق برای یکی از اعضا کلن من رخ داد. البته این را می شود یک ایراد در نظر گرفت. ولی اگر تنها دغدغه شما این است که بازی را به کامل ترین شکل ممکن بازی کنید، احتمالا در این جهان عظیم چیزهای بهتر دیگری هم برای سرگرم شدن پیدا می کنید.

نقد سوم مخصوص طرفداران سرنوشت است که از سه سال پیش غرق این بازی شده اند و می خواهند به شناختی از قسمت دوم برسند و مطمئن شوند که همه چیز سرجای خودش قرار دارد. سرنوشت ۲ با کمی اغماض، همان سرنوشت ۱ است بدون ایرادات مزخرفی که داشت. هرچیزی که در این سه سال شما را آزار داده است یا اصلاح شده، یا حذف شده یا مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته است.

این تنها معرفی کوتاه از چیزی بود که احتمالا به بزرگ ترین عامل انگیزه شما تبدیل می شود. این که در بلند مدت سرنوشت ۲ به چه نحوی بازی می شود به این بستگی دارد که تا چه حد محتوای رایگان در اختیار شما قرار می دهد. در حال حاضر می توان گفت این بازی می تواند گزینه ای مناسب برای کسانی باشد که به دنبال یک هیجان نامتعارف می گردند. همین یک دلیل هم می تواند مرا راضی کند.

telegram.me/jajinnews