نگاهی به عکس شنبه ی خونین

به گزارش پایگاه خبری “ججین”  ، استعمارطلبی که در سال‌های ۱۹۳۰ اروپا را فرا گرفته بود کم کم به آسیا نیز سرایت کرد. هنوز بسیاری از آمریکایی ها از وارد شدن به جنگ با سرزمین های دور دست هراس داشتند. اما با دیدن حرکت ارتش رایزینگ سان ژاپن به سمت شانگهای چین در تابستان ۱۹۳۷ این هراس و نگرانی آن ها نیز رفته رفته کاهش یافت. ماه آگوست جنگ شروع شد، بمباران و انفجار های شدید، مرگ و خون ریزی و وحشت زیادی در خیابان‌ها به راه انداخت. کشورهای دیگر به این جنگ و قربانیانش توجهی نداشتند تا اینکه عواقب حملات بمب افکن های ۲۸ آگوست ژاپن را به چشم خود دیدند.اچ.اس وانگ عکاس هرث متروتول نیوز(نیوزریل) به ایستگاه قطار جنوبی ویران شده رفته بود. او کشتار مردم فاجعه ی آن جنگ را اینگونه توصیف می کند: “ آنقدر مردم کشته شده اند که کفش‌هایم غرق خون شده است”. وانگ در میان آوار و خرابی ها آنجا کودکی گریان چینی را می‌بینید که مادرش کنار ریل قطار جان باخته است. او می‌گوید سریع عکس‌هایش را گرفته و می رود که کودک را به مکان امنی ببرد اما قبل او پدر کودک می رسد و او را با خود می برد.وانگ عکسی از کودکی زخمی و بی پناه به نیویورک می فرستد، این عکس در نیوزریل، روزنامه‌ها و مجلات چاپ می شود. بیش از ۱۳۶ میلیون نفر این عکس را می بینند، بیشترین مخاطبی که یک عکس می‌تواند داشته باشد. برای بسیاری رنج این کودک بازتاب مصائب چین و خون ریزی های ژاپن است و اسم شنبه ی خونین را روی این عکس گذاشتند و به یکی از بهترین و تاثیرگذارترین عکس خبری تمام دوران تبدیل شد. میزان انتشار و  جهانگیر شدنش قدرت یک عکس را در تأثیر گذاشتن روی افکار و احساسات مردم و همچنین مقامات رسمی در جهان را نشان می دهد. عکس وانگ باعث شد آمریکا، بریتانیا و فرانسه به صورت رسمی این حملات را محکوم کنند و احساسات غرب آن قدر برانگیخت  تا به مداخله در جنگی برایند که داشت به دومین جنگ جهان تبدیل می شد.

telegram.me/jajinnews