نگاهی به آهنگ در زندگی‌ام

به گزارش پایگاه خبری “ججین”  ، در زندگی‌ام نشان دهنده یک پیشرفت جدی و هم چنین کوششی خلاقانه در مسیر کاری جان لنون بود. ریشه اصلی شکل گیری آهنگ یک پرسش بود. طی مصاحبه ای که سال ۱۹۶۴ با لنون انجام شد، کنت الساپ خبرنگار از او پرسید که چرا درباره زندگی و تجربیاتش آهنگ های بیش تری نمی نویسد؟ او بعدا در پاسخ به چنین پرسشی گفته بود: «برای نوشتن متن آهنگ های پاپ معمولا نگرش یک ترانه سرای حرفه ای را داشتم. برای ابراز احساساتم نوشتن کتاب را ترجیح می دهم. یک جان لنون جداگانه دیگر است که برای بازار آهنگ می نویسد. این آهنگ ها را چندان عمیق نمی بینم. شبیه جوک هستند.»

لنون بعدا انتقاد الساپ را جدی گرفت و شعری درباره مردم و مکان هایی که در گذشته دیده بود، نوشت. به سراغ چشم اندازهای مختلف لیورپول رفت. او در این باره می گوید: «بعد از این که گشتی در شهر زدم و همه مناظر لیورپول را با اسم به خاطر آوردم، شعر کاملی نوشتم.» البته وقتی بعدا این شعر را خواند متوجه شد که یکی از خسته کننده ترین کارهایی است که تا به حال انجام داده است و کار خوبی نشده است. در ادامه می گوید: «سپس دراز کشیدم و این اشعار درباره جاهایی که به خاطر می آوردم در ذهنم به وجود آمد.»

آن چه که بعد از این ماجرا رخ داد، نزاعی بود که حتی هنوز هم حل نشده است. در زندگی‌ام، تنها یکی از چندین آهنگ مشترک لنون و مک کارتنی است که هنوز دقیقا مشخص نشده است شاعرشان چه کسی است. آن طور که لنون می گوید: «کل آهنگ را حتی قبل از این که پل آن را شنیده باشد، نوشته بودم. او بعدا در ملودی به من کمک کرد.» اما مک کارتنی ادعا می کند که لنون فقط بند اول آن را نوشته است. در یکی از جلساتی که با هم داشتند، هر دو تلاش کردند که آهنگ را بازنویسی کنند. آن ها تلاش می کردند حالت کلی تر و جهانی تری به آن بدهند. مک کارتنی هم چنین ادعا می کند که او این آهنگ را تحت تاثیر یکی از کارهای اسموکی رابینسون، با ملوترون لنون اجرا می کند (ملوترون دستگاهی است الکترونیکی که می تواند صداهای مختلف را ضبط کرده، ذخیره کند و سپس با توجه به نیاز آهنگساز آنها را در رنجهای مختلف فرکانسی پخش نماید).

صرف نظر از این که چه کسی این آهنگ را نوشته است، در زندگی‌ام نشان دهنده سیر تکاملی لنون است. لنون در این باره می گوید: «کم کم آهنگ هایم شخصی تر می شدند. به جای موضوعات عینی، به سراغ ترانه های ذهنی می رفتم. بعد از شنیدن کارهای باب دیلن بود که چنین تغییری در من ایجاد شد.» در آن زمان بیتلز یکی از طرفداران جدی دیلن بودند. لنون در ادامه می گوید:«در زندگی‌ام اولین کار واقعی و اصلی من بود. تا قبل از آن، تمام کارهایم بی معنی و سطحی بودند.»

این آهنگ هم از نظر موسیقی هم از نظر ترانه بسیار خاص و بی همتا بود و تصورات مردم درباره ویژگی های یک ترانه راک اند رول را دچار تغییر کرد. مردم هم چنین متوجه شدند که میزان احساسات جاری در یک آهنگ راک می تواند خیلی بیش تر از چیزی باشد که تا الان تصور می کرده اند. در زندگی‌ام ترکیبی است از نوستالژی و هم چنین قدردانی از این نوع احساساتی که دیگر امکان دسترسی به آن ها نیست. این آهنگ در ابتدا قرار بود درباره بلوغ، پذیرش گذر زمان و فقدانی باشد که در اثر آن به وجود می آید. به کار گیری چنین مضامینی در یک آهنگ راک آن زمان غیرمعمول بود. گرمایی که در کارهای مشترک لنون و مک کارتنی وجود دارد تا حدی به خاطر این مساله است که آن ها بخش عمده ای از دوران کودکی خود را هم با یکدیگر بوده اند و مسیر مشترکی را به سمت بلوغ و موفقیت طی کرده اند.

منبع: Rolling Stone / All Music

***

ترجمه آهنگ در زندگی‌ام:

در طول زندگی ام مکان های مختلفی را به یاد می آورم

بعضی  از آن ها تغییر کرده اند

بعضی هایشان برای همیشه تغییر کرده اند و بهتر نشده اند

بعضی از بین رفته اند و بعضی باقی مانده اند

تمام این مکان ها، لحظات خاص خودشان را دارند

لحظاتی با عشق ها و دوستانی که به یاد می آورم

بعضی مرده اند و بعضی زنده اند

—

ولی تمام این دوستان و عشاق

قابل مقایسه با تو نیستند

این خاطرات زمانی معنایشان را از دست می دهند

که به عشق به چشم چیز تازه ای نگاه می کنم

اگرچه می دانم که هیچ وقت احساس همدردیم را

نسبت به مردم و اتفاقاتی که دیده ام از دست نخواهم داد

می دانم گاهی اوقات دست برمی دارم و به این مسائل فکر می کنم

در زندگی ام، تو را بیش تر دوست دارم

—

اگرچه می دانم که هیچ وقت احساس همدردیم را

نسبت به مردم و اتفاقاتی که دیده ام از دست نخواهم داد

می دانم گاهی اوقات دست برمی دارم و به این مسائل فکر می کنم

در زندگی ام، تو را بیش تر دوست دارم

در زندگی ام، تو را بیش تر دوست دارم

***

این آهنگ را بشنوید:

telegram.me/jajinnews