ترجمه کتابی از گائو شینگ جیان

به گزارش پایگاه خبری ججین به نقل از (ایبنا)، انتشارات روزگار به تازگی کتابی از گائو شینگ جیان، برنده جایزه نوبل سال ۲۰۰۰، با عنوان «کتاب یک مرد تنها» منتشر کرده که امیرحسین اکبری شالچی ترجمه آن را انجام داده است. البته باتوجه به کسب جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۰ توسط گائو شینگ جیان روی جلد کتاب به اشتباه آمده است که گائو در سال ۲۰۰۲ برنده جایزه نوبل ادبیات شده است.

خاطراتی که گائو شینگ جیان در این رمان تصویر می‌کند، چنان برای خواننده‌ی ایرانی قابل لمس است که گویا دارد همه‌ی ماجراها را برای ایرانیان بازگو می‌‌کند!

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «‌باد اسفند ماهی. حالا چرا اسفند؟ اصلا چرا باد؟ هوای شمال شرقی چین در اسفندماه هنوز خیلی سرد است. زمین بیکران و گل‌آلود و نمک‌آلود دره ی رود زرد، خودش را جاوی چشم‌هایت، اناداخته، کسانی که دستگیر شده اند باید آموزش ببینند. زمین مرده را کشت کرده‌اند و از آن کشتزاری دولتی ساخته‌اند. اگر گندم در زمستان شکار خشکسالی نشود، می‌توان آن را در اول بهار برداشت کرد. این اردوگاه تربیتی به دستور رهبر والا به «مدرسه‌ی کادر هفتم می» تبدیل شده است. در اصلی، خیانت کاران در اردوگاه تربیتی کار می کرده‌اند، آن‌ها را واحدهای نظامی به واحه‌ی بی‌سکنه‌ی کینگهای آورده بوده‌اند. اما حالا نوادگان کارمندانی که از پایتخت سرخ رانده شده‌اند، در آن زندگی می کنند.»

فضای این کتاب مربوط به هنگ‌کنگ در دوره انقلاب فرهنگی است. در این اثر کار دلباختگی به یک زن آلمانی به زنده شدن خاطرات نویسنده و چالش او با گذشته می‌کشد. بازی با تداعی خاطرات و زمان حاضر، قلم نویسنده را نه به خواست خودش، بلکه به خواست دلدار، به تکاپو وامی‌دارد. هویت چینی و کوشش در پاک کردن خودخواسته آن، خفقان در جامعه چین، ترور سیاسی، ممنوعیت قلمی، دیکتاتوری حزبی، و خشونت ایدئولوژیک، نقش عمده‌ای در این رمان بازی می‌کنند، اگرچه از چند ارتباط شدید قلبی و احساسی هم غافل نمی‌مانند.

«کتاب یک مرد تنها»، منبعی جذاب برای کشف راهی است که بزرگ‌ترین صادرکننده جهان، پشت سر گذاشته است، کشوری که بزودی یگانه ابرقدرت جهان خواهد شد.

رمان «کتاب یک مرد تنها»، اثر گائو شینگ جیان با ترجمه امیرحسین اکبری شالچی در ۴۷۲ صفحه، ۱۰۰۰ نسخه، به‌بهای ۲۸ هزار تومان توسط انتشارات روزگار راهی بازار نشر شده است.

گائو شینگجیان، نویسنده، مترجم، نقاش و منتقد ادبی در ۴ ژانویه ۱۹۴۰ در شهر «گان ژو» در شرق چین به دنیا آمد. او برای ترجمه (به ویژه برگردان آثار ساموئل بکت و اوژن یونسکو)، فیلم‌نامه‌نویسی و کارگردانی نمایش نیز در چین شناخته شده است. او در چین بعد از اشغال ژاپن، بزرگ شد. پدرش کارمند بانک و مادرش یک هنرپیشه بود که علاقه او را به تئاتر و نویسندگی برانگیخت. گائو در دوران تحصیل، زبان فرانسه را هم فرا گرفت. او به نقاشی نیز علاقه‌مند بود ولی می‌دانست نقاشی و ادبیات دو زبان کاملاً متفاوت هستند. او که هم اکنون در فرانسه زندگی می‌کند معتقد است وقتی ادبیات با محدودیت‌هایی از نظر زبان بیانی روبه‌رو می‌شود، نقاشی می‌تواند سخن بگوید.

https://telegram.me/jajinnews