به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از جام جم آنلاین، انزو فراری که همیشه در اندیشه بهره‌گیری از پیشرانه‌های ۱۲ سیلندر بسر می‌برد، زمانی که با پیشنهاد فرزندش (آلفردینو) (که به مسابقات فرمول ۲ علاقه‌مند بود) مبنی بر طراحی و توسعه یک پیشرانه ۶ سیلندر ۱.۵ لیتری برای استفاده در خودروهای کوچک فرمول ۲ مواجه شد، آن را مورد تایید قرار داد و مهندس معروف ویتوریو یانو را برای طراحی این پیشرانه بکار گرفت و از آلفردینو نیز که در رشته مهندسی پیشرانه خودرو در دانشگاه مودنا تحصیل می‌کرد، خواست تا در کنار تحصیل در کار تولید این پیشرانه با ویتوریو یانو مشارکت داشته و از او بیاموزد.)

پدر و پسر

آلفردینو فراری فرزند دوست‌داشتنی آقای فراری که از کودکی به بیماری دیستروفی عضلانی مبتلا بود (نوعی بیماری عضلانی که بمرور سبب تضعیف و تغییر شکل عضلات و در پاره ای از موارد به مرگ منجر می‌شود) در پی یک دوره طولانی دست و پنجه نرم کردن با این بیماری در سن ۲۴ سالگی در تاریخ ۳۰ ژوئن ۱۹۵۶ در منزل انزو در شهر مودنای ایتالیا بر اثر نارسایی کلیوی درگذشت و مرگ او آقای فراری را سخت متاثر کرد.

در آن دوران خودروهای فراری همگی از پیشرانه‌های ۱۲ سیلندر بهره‌ می‌بردند که از پورشه نیرومندتر و صد البته گران‌تر بودند اما انزو قصد داشت خودرویی اسپرت اما با بهای ارزان‌تر و پیشرانه کوچک‌تر را برای رقابت با پورشه روانه بازار کند.

برند دینو متولد شد

بدین جهت انزو که قصد نداشت “فراری” با پیشرانه کوچک‌تر از ۱۲ سیلندر بسازد، تصمیم گرفت برند “دینو” که مشتقی از نام فرزندش “آلفردینو” بود را تحت مالکیت شرکت فراری برای تولید اسپرت‌های ارزان‌تر تاسیس نماید و در این خودرو از پیشرانه‌ ۶ سیلندری که براساس پیشرانه پیشنهادی آلفردینو تکامل یافته بود و این پسر موفقیت آن را پیش‌بینی کرده بود، استفاده نماید.

پیشرانه اولیه که سال‌ها قبل برای استفاده در خودروهای فرمول ۲ طراحی شده بود مناسب استفاده در خودروهای جدید نبود و به همین دلیل انزو به یکی از مهندسان مشهر ماموریت داد تا آن را بهینه نماید.

Dino 206 SP

نمونه اولیه خودرو (پروتوتایپ) با نام دینو ۲۰۶ SP متولد شد و یک سال بعد نسخه تکامل یافته آن با نام Dino 206 GT با پیشرانه ۶ سیلندر ۲ لیتر ۱۷۸ اسب بخاری مجهز به جعبه‌دنده ۵ سرعته به دنیا معرفی گردید و از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹ تولید گردید.

Dino 246 GT & GTS

اما پس از گذشت تنها یک سال در ۱۹۶۹، این خودرو مورد فیس‌لیفت بسیار جزئی بدنه قرار گرفت و نیز حجم پیشرانه آن از ۲ لیتری به ۲.۴ لیتر ۱۹۲ اسب‌بخاری افزایش یافت و از آن سال با دو استایل بدنه Targa top و Berlinetta و با نام Dino 246 در دو تیپ GT و GTS به خریداران عرضه شد و تولید آن تا سال ۱۹۷۴ ادامه یافت.

Dino 246 GT & GTS

در سال ۱۹۷۳ نیز خودروی Dino 308 GT4 با استایل بدنه ۲+۲ کوپه توسط مارچلو گاندینی مشهور، طراحی و پیشرانه ۸ سیلندر ۳ لیتر با توان ۲۵۰ اسب‌بخار برای آن در نظر گرفته شد.

Dino 308 GT4 – Ferrari 308 GTB

اما در سال ۱۹۷۶ که فراری تصمیم گرفت این خودرو را تحت برند اصلی و با نام Ferrari 308 GTB به بازار عرضه کند، برند Dino برای مدت‌ها به فراموشی سپرده شد تا اینکه در سال ۲۰۱۵ “سرجیو مارکیونه” مدیرعامل گروه “فیات” که مالک برند فراری است، از تصمیم خود مبنی بر احیای برند “دینو” خبر داد؛ اکنون خبر می‌رسد که سال ۲۰۱۸ شاهد رونمایی از “دینو”ی جدید خواهیم بود.

تصاویری در رابطه ا Dino را مشاهده می‌کنید: