سرنوشت بازیکنان بازی مشهور ایران – آمریکا

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، ۳۱ خرداد ۷۷ یکی از مهم‌ترین روزهای تاریخ فوتبال ایران است؛ روزی که ایران موفق شد در یک دیدار بزرگ پیروز شود. در آن روز، همه نگاه‌ها به تقابل ایران و آمریکا در ورزشگاه ژرلان لیون بود. ایران آن بازی را برد تا تنها بردش در تاریخ جام جهانی ثبت شود.

۱۹ سال پس از آن برد ارزشمند بد نیست سرنوشت ۲۲ بازیکن آن بازی را مرور کنیم. انتظار می‌رفت اکثر آنها تبدیل به سرمربیانی درجه یک شده باشند اما اینگونه نشده است.

آنهایی که مقابل آمریکا فیکس بازی کردند:

احمدرضا عابدزاده حدود ۱۷ سال است که بازی کردن را کنار گذاشته است. پس از آن حادثه وحشتناک سال ۱۳۸۰ او به ورزش بازگشت. در مقاطعی در تیم‌های مختلف مثل استقلال اهواز، استیل آذین و پرسپولیس مربی دروازه‌بان‌ها شد. عابدزاده همچنان سخت ورزش می‌کند. او بین ایران و آمریکا در رفت و آمد است و احتمال اینکه باز هم در لیگ ایران مربی دروازه‌بان‌ها شود زیاد شود.

محمد خاکپور دو سه سال پس از جام جهانی ۱۹۹۸ بازنشسته شد. یک مقطع کوتاه در استیل‌آذین سرمربی بود و یک تجربه تقریبا ناموفق هم در تیم امید ایران داشت. خاکپور هم نتوانست در این سال‌ها نام خود را به عنوان یک سرمربی در فوتبال ایران ثابت کند.

نادر محمدخانی ۱۶ – ۱۷ سالی است که دیگر فوتبال بازی نمی‌کند. او به خارج از کشور مهاجرت کرد و فرصت مربی‌گری برایش مهیا نشد.

جواد زرینچه نتوانست تبدیل به یک سرمربی مطرح شود. حدود ۱۵ سال است که کفش‌ها را آویخته است. یک مقطع چند ماهی هدایت استقلال را برعهده داشت که موفقیت‌آمیز نبود. در سابقه‌اش چند مرتبه سرمربی‌گری در تیم‌های لیگ دسته اول دیده می‌شود.

مهدی پاشازاده یکی از بازیکنان جوان تیم ۹۸ بود. او ۱۰ سال است که بازنشسته شده و در این سال‌ها یک مربی بسیار فعال در لیگ دسته یک بوده است. نساجی مازندران آخرین تیم اوست. احتمال اینکه پاشازاده ۴۴ ساله در آینده در لیگ برتر سرمربی‌گری کند کم نیست اما تا به امروز موفق به انجام این کار نشده است.

مهدی مهدوی‌کیا جوان‌ترین عضو ایران در جام جهانی ۹۸ بود و طبیعتا دیرتر از بقیه کفش‌هایش را آویخت. زننده گل دوم ایران به آمریکا در این چهار پنج سال با وسواس خاصی در حال آماده‌شدن برای سرمربی‌گری است. او قصد دارد یک سرمربی بزرگ شود و برای رسیدن به این نقطه ظاهرا عجله‌ای ندارد. مهدوی‌کیا فعلا در تیم‌های پایه هامبورگ مشغول است.

کریم باقری تا همین هفت هشت سال پیش بازی می‌کرد. به نظر می‌رسد او تمایلی به سرمربی‌گری ندارد و در این سال‌ها کمک‌مربی پرسپولیس بوده است.

حمید استیلی از معدود بازیکنان حاضر در بازی ایران – آمریکاست که سرمربی شد. زننده گل اول ایران در نبرد لیون از ۱۶ – ۱۷ سال پیش که بازی کردن را کنار گذاشت وارد کادر فنی پرسپولیس شد. پس از سال‌ها دستیاری، سرمربی استیل‌آذین شد. او با استیل‌آذین، شاهین بوشهر، پرسپولیس، راه‌آهن و ملوان در لیگ برتر سرمربی‌گری کرده است. دوران او در پرسپولیس اصلا موفق نبود.

مهرداد میناوند سال‌های زیادی از فوتبال دور بود. کمک‌مربی خونه به خونه بابل تنها تجربه میناوند در عرصه مربی‌گری است.

علی دایی موفق‌ترین مربی تیم ۹۸ بود. او از ۱۰ سال پیش که فوتبال را کنار گذاشت در تیم‌های سایپا، پرسپولیس، راه‌آهن، صبا و نفت تهران سرمربی‌گری کرد. دایی البته در یک سال آخر بازی‌اش مربی – بازیکن بود. او یک بار لیگ را برده و سه بار هم قهرمان جام حذفی شده است. دایی در این فصل سرمربی سایپاست. از بین بازیکنان ۹۸ او تنها کسی است که سرمربی تیم ملی هم شده است.

خداداد عزیزی حدود ۱۱ سال است که دیگر فوتبال بازی نمی‌کند. در این مدت چند باری به سمت سرمربی‌گری آمد و هدایت تیم‌هایی مثل سیاه‌جامگان، ابومسلم، پیام مشهد، شهرداری تبریز و استقلال اهواز را برعهده گرفت اما او نتوانست یک سرمربی باثبات باشد.

آنهایی که مقابل آمریکا ذخیره بازی کردند:

نعیم سعداوی پس از چند سال کمک‌مربی بودن در فولاد خوزستان در نهایت به سرمربی‌گری این تیم در فصل گذشته رسید. دوران سرمربی‌گری سعداوی اما تنها یک سال بود.

افشین پیروانی هم از جمله بازیکنانی بود که مقاطع کوتاهی سرمربی شد. او حدود ۱۲ است که دیگر بازی نمی‌کند. در این مدت سرمربی‌گری در لیگ برتر را با استیل‌آذین و پرسپولیس را تجربه کرد. در پرسپولیس فقط چند هفته دوام آورد. چند باری در استیل‌آذین و پرسپولیس هم کمک‌مربی بود. در کارنامه‌اش سرمربی‌گری در لیگ یک و مدیریت تیم ملی هم دیده می‌شود.

علیرضا منصوریان دیگر نماینده تیم ۹۸ است که تبدیل به یک سرمربی کامل شد. سرمربی کنونی استقلال ۹ سالی است که کفش‌ها را آویخته است. در این مدت در تیم‌های پاس همدان، تیم امید، نفت تهران و استقلال سرمربی بوده است. کمک‌مربی بودن در تیم ملی را هم در کارنامه دارد. منصوریان یک بازی هم سرمربی تیم ملی بود.

آنهایی که مقابل آمریکا بازی نکردند:

سیروس دین‌محمدی پس از یکی دو سال دستیاری در استقلال این فصل به عنوان سرمربی راه‌آهن در لیگ دسته اول انتخاب شد.

نیما نکیسا در این چند سالی که فوتبال را کنار گذاشته بیشتر به انجام کارهای هنری تمایل داشته تا کار مربی‌گری.

علی لطیفی یک دوره ناموفق سرمربی‌گری در لیگ برتر با راه‌آهن داشت. در چند تیم همچون اکسین البرز هم کار کرد. سابقه کمک‌مربی‌گری هم دارد. لطیفی فصل گذشته سرمربی پاس همدان در لیگ دسته دوم بود.

علی‌اکبر استاد اسدی حضور کمرنگی به عنوان دستیار در تیم‌های تبریزی داشته است اما هنوز موفق نشده خود را به عنوان یک مربی یا سرمربی معرفی کند.

رضا شاهرودی در چند مقطع در تیم‌های مختلف کمک‌مربی مربیانی مثل افشین پیروانی و فرهاد کاظمی بوده است.

ستار همدانی در چندین تیم کمک‌مربی بوده است؛ شیرین فراز، تراکتورسازی تبریز و استقلال و حالا هم گسترش فولاد تبریز.

بهنام سراج در مقاطعی کوتاه سرمربی و کمک‌مربی صنعت نفت بود. سراج در لیگ هفدهم یکی از اعضای کادرفنی صنعت نفت آبادان در لیگ برتر خواهد بود.

پرویز برومند چند سالی است که فوتبال را کنار گذاشته و فعلا موفق نشده وارد عرصه مربی‌گری شود.

سرمربی

جلال طالبی پس از جام جهانی رفت و پس از یک سال دوباره سرمربی ایران شد. در مقطعی هم سرمربی سوریه بود. طالبی هم‌اکنون در ۷۵ سالگی ساکن آمریکاست.