بیمارستانهای کرج و بیماران مبتلا به HIV
کمتر از ۶ دهه از مشاهده نخستین مورد ابتلا به HIV میگذرد، در این مدت هر چه شناخت بشر از این پدیده افزایش یافت
کمتر از ۶ دهه از مشاهده نخستین مورد ابتلا به HIV میگذرد، در این مدت هر چه شناخت بشر از این پدیده افزایش یافت، همزمان بر تعداد مبتلایان به آن نیز افزوده شد و تا حدی پیش رفت که سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۶ تعهد بیشتر کشورهای جهان برای تقویت پاسخ در برابر ایدز را خواستار شد.
به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایسنا ، از نخستین مورد ابتلا به ایدز تاکنون افراد زیادی جان خود را از دست دادهاند، اما به جرات میتوان گفت بیشتر این افراد بیش از اینکه قربانی HIV شوند، ابتدا قربانی ناآگاهی خود و دوم فشار افکار نادرست عموم مردم و طرد از جامعه شدهاند.
در این میان، ایران یکی از کشورهای در حال توسعه است که اگرچه در سالهای اخیر اقدامات قابل توجهی برای کنترل HIV انجام داده است اما همچنان تابوهایی هست که از گسترش آگاهی بیشتر در مورد این موضوع جلوگیری کند و هنوز هم افکار به گونهای است که ممکن است به طرد کامل یک فرد مبتلا به HIV از جامعه منجر شود.
HIV پایان راه نیست
شاهد بر این گفتار نوع برخورد با مبتلایان در بیمارستانها، مطبها، کارگاهها، آموزشگاهها و البته مهمتر از همه در ذهن ماست، شاید ما افراد محتاطی نباشیم اما اگر با یک فرد مبتلا بهHIV مواجه شویم به محتاط ترین فرد روی زمین تبدیل میشویم و این از فکر نادرست ما ناشی میشود.
HIV پایان راه نیست اما برخورد نادرست ما در جامعه با یک فرد مبتلا، قطعا میتواند وی را به سادگی هر چه تمامتر به پایان راه برساند .
متأسفانه جامعه ما سرنوشتی به مراتب دردناکتر از خود HIV برای مبتلایان رقم زده است، یکی از دردمندترین این افراد زنی بود که میگفت چند سال پیش همسرش فوت کرد و ابتلا به HIV علت مرگ وی تشخیص داده شد، او از بیماری خود آگاهی نداشت اما با مرگش مشخص شد که من هم به این بیماری مبتلا هستم.
قسمت غمانگیزتر داستان زندگیاش فرزند خردسال اوست که با ایدز متولد شده است، اما غمانگیزتر از همه محرومیت آنان از حقوقی است که هر فردی باید از آن برخوردار باشد به طوری که میگفت فرزندش بهعلت یک بیماری دیگر نیاز فوری به بستری در یکی از بیمارستانهای کرج داشت اما بهمدت سه ماه هیچ بیمارستانی حاضر به پذیرش او نبوده تا اینکه در نهایت در یکی از بیمارستانهای تهران بستری شد.
در این بین با توجه به پیشرفتهایی که استان البرز در حوزه بهداشت و درمان داشته است و به حق میتوان آن را تحولی بزرگ دانست، انتظار میرفت وضعیت برای مبتلایان به بیماریهای خاص همچون HIV نیز بهتر شود اما گویا این وضعیت نه بهتر بلکه بدتر هم شده است.
به همین دلیل با رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا گفتوگویی را ترتیب دادیم.
دیگر قادر به حمایت از بیماران مبتلا بهHIV برای مراجعه به مراکز درمانی نیستیم!
زهرا آقایی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا گفت: دو دیدگاه در خصوص دریافت خدمات بهداشتی و درمانی توسط مبتلایان به HIV در شبکه بهداشت وجود دارد که یکی از آنها معتقد است این بیماران نباید از دیگر بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی جدا شوند.
آقایی با بیان اینکه جدا کردن این بیماران باعث شناسایی آنها خواهد شد، افزود: طبق این دیدگاه فقط عواملی همچون پزشک و پرستار باید از بیماری شخص مراجعه کننده اطلاع داشته باشند.
وی ادامه داد: اما مردم عادی به دلیل ترسی که از این بیماری دارند، ناخودآگاه رفتارهایی را از خود نشان میدهند که این دیدگاه عملا اجرا نمیشود.
وقتی حتی برخی پزشکان هم در برابر مبتلا به HIV واکنش نشان میدهند
این فعال اجتماعی خاطرنشان کرد: ما به افراد و بیمارانی که تحت پوشش انجمن اهسا هستند، تاکید کردیم که حتما هنگام مراجعه به پزشک و یا دندانپزشک بیماری خود را اعلام کنند اما متاسفانه وضعیت به گونهای است که حتی برخی از این پزشکان و دندانپزشکان پس از اطلاع از ابتلا مراجعه کننده به HIV واکنش نشان میدهند.
آقایی ادامه داد: ما موردی داشتیم که در یکی از بیمارستانهای کرج از تزریق سرم به بیمار مبتلا به HIV خودداری شده بود و این فقط یکی از ابعاد مشکلات درمانی افراد مبتلا به این بیماری است.
بیمارستانها باید به طور پیش فرض اصول پیشگیری از هر بیماری را رعایت کنند
رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا اظهار کرد: در آمریکا اعتقاد بر این است که یک بیمار خاص مانند یک مبتلا به HIV لازم نیست، پس از مراجعه به بیمارستان و یا مراکز درمانی در مورد بیماری خود اطلاع دهد زیرا همه عوامل در آن مرکز بهداشتی به طور پیش فرض ملزم به رعایت اصول لازم جهت جلوگیری از انتقال هر نوع بیماری هستند.
وی افزود: اما انجمن اهسا با توجه به وضعیت بیمارستانهای کشور که ممکن است با استانداردهای لازم فاصله داشته باشد، به افراد تحت پوشش تاکید کرده بود که حتما در مراجعه به مراکز درمانی بیماری خود را اعلام کنند.
آقایی اضافه کرد: انجمن حتی دستکشهای مخصوص جراحی را تهیه میکرد و پس از مراجعه فرد تحت پوشش به بیمارستان در اختیار اتاق عمل قرار میداد، در حالی که بیمارستان وظیفه دارد این دستکشها را تهیه کند؛ البته جراحی هم توسط برخی پزشکان داوطلب که با انجمن همکاری دارند، انجام میشد.
وی خاطرنشان کرد: این اقدمات هزینه زیادی را بر انجمن اهسا تحمیل میکرد و به همین دلیل دیگر قادر به حمایت این شکلی از افراد تحت پوشش نیستیم و دیگر آنان را پذیرش نمیکنیم و این افراد در صورت مراجعه به بیمارستان ممکن است در خصوص بیماری خود اطلاع بدهند یا اینکه در مورد آن صحبتی نکنند.
رئیس هیئت مدیره انجمن اهسا ادامه داد: ما تلاش زیادی برای حل مشکل این افراد انجام دادیم ولی تلاشهای ما نتیجه نداشت زیرا فقط یک سال در نوبت ماندیم و نتوانستیم با رئیس دانشگاه علوم پزشکی البرز دیدار کنیم.آقایی تصریح کرد: درخواست ما این است که دانشگاه علوم پزشکی یک بخش عفونی مخصوص در یکی از بیمارستانهای کرج راهاندازی کند تا این افراد نیز بتوانند به راحتی از خدمات درمانی استفاده کنند.
برچسب ها :ایدز،HIV
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰