نظافتِ دردناک در روم باستان؛ از مراقبت از ناخن تا خراش‌ دادن پوست!

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایلنا، یکی از قابل توجه‌ترین صادرات فرهنگی رومیان، حمام‌ها و عادات نظافت آن‌ها بود که در سایر سرزمین‌های فتح شده امپراتوری روم نیز گسترش یافت. این دوره که با تهاجم رومیان در سال ۴۳ بعد از میلاد آغاز شد و در قرن پنجم به پایان رسید، نشان‌دهنده نفوذ فرهنگ رومی به بریتانیا بود.

«کامرون موفت» متصدی موسسه میراث انگلیسی می‌گوید: هنگامی که رومی‌ها به بریتانیا حمله کردند، به نظر می‌رسید که مصنوعات دردناکی به عنوان ابزار و عادات نظافت رومی با گسترش امپراتوری روم پس از تأسیس آن در سال ۲۷ قبل از میلاد به کار گرفته می‌شدند. در حالی که وسایلی مانند موچین حداقل برای خوانندگان مدرن آشنا هستند، اما ابزارهایی مانند «استریجیل» ابزارهایی که رومی‌ها برای خراش دادن پوستشان استفاده می‌کردند بسیار عجیب بود.

مراقبت از ناخن

رومی‌ها می‌توانستند ناخن‌های خود را تمیز و کوتاه کنند یا از کسی بخواهند این کار را بدر خانه یا در حمام عمومی یا اگر مرد بودند در آرایشگاه، این کار را برایشان انجام دهد.

موفت می‌گوید، مردم شهر رم احتمالاً از چاقو یا قیچی برای مراقبت از ناخن‌های خود استفاده می‌کردند. الکس تامسون، مدیر پروژه این سازمان نیز معتقد است، اما جالب اینجاست که ناخن‌شوی کشف‌شده در گلوسسترشایر که باستان‌شناسی آکسفورد کاتسوولد در ماه مه ۲۰۲۴ اعلام کرده بود «کاملاً مختص این بخش از بریتانیا است». این نوع پاک کننده ناخن V شکل (که می‌تواند به عنوان سوهان نیز عمل کند) فقط در سایت‌های دوره رومی در بریتانیا وجود داشت.

رفع موهای زائد بدن

یکی از مدهای نظافت شخصی در رم در طول امپراتوری، حداقل در میان نخبگان ثروتمند، رفع موهای زائد بدن بود. هم مرد و هم زن ممکن است موهای زائد خود را با موچین کنده یا از خدمتکار یا برده‌ای بخواهند که در خانه یا حمام عمومی این کار را انجام دهد.

سنکا فیلسوفی که در قرن اول پس از میلاد در رم زندگی می‌کرد، در نامه‌ای از اینکه زندگی در اقامتگاه‌های مشرف به حمام چقدر سر و صدا است شکایت کرد.

تراشیدن پوست

استریگیل یک ابزار تمیز کننده (اغلب از برنز) بود که رومی‌ها از یونانی‌ها اقتباس کردند. در حمام‌های عمومی، مردان و زنان رومی خود را با پوشاندن بدن خود با روغنی تمیز می‌کردند که سپس با استریژیل پاک می‌کردند، همراه با هرگونه کثیفی و عرق روی پوستشان. رومی‌ها ممکن است ابتدا در حیاط باز مجتمع‌های حمام قبل از تمیز کردن با استریگل ورزش کنند تا عرق ایجاد کنند.

باستان‌شناسان «مجموعه‌های لوازم بهداشتی» را کشف کرده‌اند که در آن استریژیل‌ها به ظروف روغن متصل می‌شدند، و حتی استریجیل‌ها را در گورهایی در شهر رم و بلغارستان، جایی که مرزهای شرقی امپراتوری روم امتداد داشت، پیدا کرده‌اند. گور بلغاری قرن سوم پس از میلاد حاوی یک ظرف منحصربه‌فرد به شکل سر انسان بود که احتمالاً صاحب آن برای حمل روغن برای خراشیدن با استریگل استفاده می‌کرد.

مشخص نیست چرا استریجیل در قبرها ظاهر می‌شود، اما محققان می‌دانند که ارتباطی بین استریژیل و ورزشکاری وجود دارد، زیرا ورزشکاران از آن برای خراش دادن بدن خود پس از ورزش استفاده می‌کردند. به همین دلیل، باستان‌شناسان به گوری متعلق به قرن چهارم قبل از میلاد در رم که شامل چهار جسد و دو جسد بود، «مقبره ورزشکار» لقب دادند.

تمیز کردن گوش

آیا از قرار دادن Q-tips در گوش خود عصبی هستید؟ خوب، رومی‌ها از این هم بدتر بودند. باستان‌شناسان ابزارهای زیادی را کشف کرده‌اند که به نام «گوش گیر» یا «گوش گیر» شناخته می‌شوند، به این دلیل که محققان نظریه می‌دهند که رومی‌ها از آن‌ها برای تمیز کردن موم گوش خود استفاده می‌کردند. این ابزار در یک طرف دارای یک چوب و یک قاشق یا قاشق کوچک در طرف دیگر بود و می‌توانست از برنز، استخوان یا حتی شیشه ساخته شود.

این کلنگ‌ها و اسکوپ‌ها می‌توانستند ابزارهای چند منظوره‌ای باشند که رومی‌ها بیشتر از تمیز کردن گوش‌های خود از آن‌ها بهره می‌گرفتند. برای مثال، کامرون موفت می‌گوید که رومی‌ها ممکن است از آن‌ها برای بیرون کشیدن روغن و عطر از بطری‌های کوچک استفاده کرده باشند.

باستان‌شناسان اغلب ابزارهای رومی مانند موچین، ناخن پاک کن، و گوش گیر یا قاشقی که مانند حلقه‌ای از کلید به هم متصل شده‌اند را کشف می‌کنند که نشان دهنده وضعیت مشترک آن‌ها به عنوان لوازم آرایش و نظافت است.