“ناقص‌‌الخلقه‌بودن جنین” مجوّز شرعی برای سقط جنین محسوب نمی‌شود

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از خبرگزاری تسنیم، در انتظار تولد نوزاد هستم، دکتر گفته است که وجود ریسک سندرم داون با آزمایش مشخص خواهد شد و نتیجه آزمایش ۹۰ درصد قطعی است! در صورت اثبات نقص و مرض یادشده سقط بچه چه حکمی دارد؟ علاوه بر این‌که با آزمایش هم ممکن است بچه سقط شود! در این صورت چه‌کسی مسئول خواهد بود؟ دکتر پیشنهاد می‌دهد و در صورت موافقت انجام می‌دهد.

برای اطمینان از احکام فقهی این مسئله، از دفتر مراجع عظام تقلید این مورد را استفتاء کردیم تا کسانی که به چنین مشکلی برخورد می‌کنند لااقل حکم شرعی و فقهی آن را بدانند؛

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید:

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
ناقص‌‌الخلقه بودن جنین، مجوّز شرعی برای سقط جنین حتی قبل از ولوج روح در آن محسوب نمی‌شود.

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
سقط جنین قبل از دمیدن روح در آن جایز نیست البته در صورتی که تشخیص داده شود وجود جنین خطر جانی برای مادر دارد قبل از دمیده شدن روح مانعی ندارد ولی بعد از دمیدن روح که اصولاً حدود سه ماه و نیم شاید باشد، سقط جنین به هیچ عنوان جایز نیست و مسئول کسی است که خود اسقاط می‌کند البته والدین می‌توانند از دیه او گذشت کنند.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اسقاط جنین حرام است ولی هرگاه جنین در مراحل ابتدایی باشد و به‌صورت انسان کامل در نیامده باشد و باقیماندن جنین در آن حالت و سپس تولد ناقص آن به‌تصدیق اهل اطلاع متدین باعث عسر و حرج شدید برای پدر و مادر گردد، پایان دادن به حاملگی جایز است و احتیاطاً باید دیه را بدهند.

دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال، اسقاط جنین جایز نیست و مباشر سقط، ضامن دیه است و در جهت عدم جواز هم فرقی بین قبل از ولوج روح یا بعد از آن نیست و چنانچه بدانید با آزمایش بچه سقط می‌شود آزمایش کردن هم جایز نیست.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
ـ سقط جنین در فرض علم به ابتلای وی به سندرم داون (مونگولیسم) جایز نیست.
ـ اگر احتمال سقط به‌واسطه آزمایش در حدی باشد که عقلا به آن اعتنا می‌کنند انجام این آزمایش جایز نیست و مسئولیت آن متوجه والدینی که اجازه آزمایش می‌دهند، اولاً و پزشکی که آزمایش می‌کند ثانیاً، خواهد بود.
ـ اگر سقط صورت پذیرد، دیه بر عهده کسی است که سقط را انجام داده است؛ البته والدین می‌توانند دیه را ببخشند و این‌که اذن والدین برای اسقاط جنین به‌معنای بخشش دیه در صورت توجه به آن باشد، خالی از وجه نیست.