تمرین ارتباط با بیگانگان از طریق گفتگو با نهنگ‌ها

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از ایسنا، ملاقات با بیگانگان موضوعی است که بشریت همواره آن را در ذهن دارد و به نظر می‌رسد منتظر رخ دادن چنین رویدادی است. دانشمندان نیز اکنون با تلاش برای گفتگو کردن با نهنگ‌ها به زبان خودشان، در پی تمرین گفتگو با فرازمینی‌ها در آینده هستند.

ارتباط بین انسان‌هایی که به زبان‌های مختلف صحبت می‌کنند، به اندازه کافی مشکل است. این در حالی است که همه ما ویژگی‌های بیولوژیکی یکسانی داریم. اما بیگانگان نه تنها می‌توانند زبان خاص خود را داشته باشند، بلکه احتمالا شیوه‌های ارتباطی کاملاً متفاوتی نیز دارند. مثلا آنها ممکن است یک طیف احساسی کامل را از طریق صدا، فرکانس، لحن، بو، طعم و چگالی گاز عبوری منتقل کنند.

پس چگونه می‌توانیم برای مهم‌ترین ملاقات تاریخ بشر آماده شویم؟

دانشمندان مؤسسه جستجوی هوش فرازمینی(SETI) از نگاهی نزدیک‌تر به خانه خودمان یعنی زمین شروع کرده‌اند و در حال بررسی این هستند که چگونه می‌توانیم با حیات هوشمندی که هم اکنون در سیاره خود با آن زندگی می‌کنیم، گفتگو کنیم.

نهنگ‌ها نقطه شروع خوبی هستند. آنها بسیار باهوش هستند و سیستم‌های ارتباط اجتماعی پیچیده‌ای دارند که می‌توان آن را رمزگشایی کرد. ضمن اینکه اگر ما به آنها تعرض کنیم، تنها تلفات ممکن است چند قایق تفریحی باشد، نه مکان‌های استراتژیک جهان.

در اوت ۲۰۲۱، تیمی از دانشمندان از SETI، دانشگاه کالیفرنیا دیویس و بنیاد نهنگ آلاسکا برای برقراری ارتباط با «هوش غیرانسانی» اقدام کردند. آنها تماس‌ها و ارتباطات نهنگ‌ها را ضبط کردند و سپس روز بعد از طریق یک بلندگوی زیر آب، صدای خوش و بش نهنگ‌ها را پخش کردند تا ببینند آیا نهنگی سوت می‌زند یا جواب می‌دهد؟

سپس مشاهده کردند که یک نهنگ گوژپشت ماده ۳۸ ساله به نام تواین(Twain) به قایق نزدیک شد و به مدت ۲۰ دقیقه با آنها صحبت کرد.

پژوهشگران می‌گویند، این یک گفتگوی تعاملی بود، زیرا آنها صدای ضبط‌ شده را در فواصل زمانی مختلف پخش می‌کردند و پاسخ «تواین» را با آهنگ یکسان می‌شنیدند.

دکتر برندا مک‌کوان، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: ما معتقدیم این اولین تبادل ارتباطی بین انسان و نهنگ‌های گوژپشت به زبان گوژپشت است.

در عین حال که این اتفاق، جالب بوده، اما یک مکالمه چندان هیجان انگیز نبوده است، چرا که محققان فقط یک صدا را در اختیار داشت و تنها چیزی که می‌توانست تغییر کند، فاصله پخش آن بود، نه لحن و زیر و بمی صدا یا هر چیز دیگری.

پژوهشگران می‌گویند، این مکالمه سه مرحله را طی کرد. اول تعامل و درگیر شدن در مکالمه، یعنی زمانی که تواین برای اولین بار صدا را شنید و به سرعت و مشتاقانه به آن پاسخ داد.

دوم هیجان یا آشفتگی، یعنی زمانی که او سطح زیادی از آب را می‌شکافت و هوا را به شدت به بالا پرت می‌کرد که می‌تواند بیانگر هیجان یا آشفتگی تواین باشد.

در نهایت، قطع مکالمه و جدایی، یعنی زمانی که تواین آن مکان را رها کرد تا احتمالاً کسی را پیدا کند که بتواند گفتگوی بهتری از گفتن مکرر «هی» با او داشته باشد.

پژوهشگران می‌گویند، آزمایش‌هایی مانند این می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چگونه با بیگانگان صحبت کنیم.

آنها توصیه کردند که آزمایش‌های آینده کمی تعاملی‌تر باشد و صداهای پخش شده در پاسخ به صدای حیوانات تغییر کند. به گفته آنها اگر این کار را انجام دهیم، در نهایت دانشمندان می‌توانند فیلترهایی را ایجاد کنند که می‌توانیم آن‌ها را برای هر سیگنال فرازمینی که ممکن است دریافت کنیم، با استفاده از ریاضیات نظریه اطلاعات برای شناسایی ساختارهای قاعده‌ای که می‌تواند به ما در ترجمه پیام کمک کند، اعمال کنیم.

دانشمندان می‌گویند، امیدواریم با کمک نهنگ‌ها بتوانیم اولین برخوردهای نزدیک با بیگانگان را مدیریت کنیم.

این پژوهش در مجله Peer J منتشر شده است.