شاید شما هم نام «روستای ایستا» را شنیده باشید، منطقهای در طالقان که اهالی آن سعی میکنند به همان سبکی زندگی کنند که ۲۰۰ سال پیش در ایران وجود داشته است، تمایل آنان به این نوع از زندگی باعث جدا شدن از محیط پیرامون شده و همین شایعات و بعضاً افسانههایی را درباره آنان به وجود آورده است، اما واقعیت این است که همه آن چیزی که در «ایستا» جریان دارد براساس یک بنیان فکری بنا شده که فهم آن چندان هم دشوار نیست.
شاید مردم زمانی فکر نمیکردند که اگر کار کردن با کامپیوتر را بلد نباشند، در تعریف جهانی از سواد، آدم باسوادی محسوب نمیشوند. دیگر باید باور کنیم یک انسان در قرن بیستویک تنها با نوشتن و خواندن نمیتواند گلیم خودش را آب بیرون بکشد. او باید بتواند رسانهها را درک کند، خلاق باشد و توان درک و تفسیر داشته باشد.


