کتاب “هربار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند”

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، کتاب «هربار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند» (زیست با استفاده از خرد فلاسفه بزرگ) نوشته دانیل مارتین کلاین به تازگی با ترجمه حسین یعقوبی توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شده است. این کتاب یکی از عناوین طنز مجموعه «جهان تازه دم» است که توسط این ناشر منتشر می شود.

پیش از شروع متن کتاب این جمله از راینولد نیبور فیلسوف آمریکایی درج شده است: هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند.

دانیل کلاین متولد سال ۱۹۳۹ و فارغ التحصیل رشته فلسفه از دانشگاه هاروارد است. او کتاب های داستانی و غیرداستانی مختلفی در کارنامه دارد که عموما با چاشنی طنز نوشته شده اند. «هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند» در سال ۲۰۱۵ توسط انتشارات پنگوئن چاپ شده است. «سفر با اپیکور» و «افلاطون و پلاتی پوس به یک بار می روند» دیگر کتاب های طنز این نویسنده هستند که در زمینه فلسفه نوشته شده اند.

کتاب پیش رو، منتخبی از جملات قصار گروهی از بزرگ ترین و تاثیرگذارترین فلاسفه و متفکران تاریخ است که با توضیحات و تحلیل های شخصی نویسنده درباره هر یک همراه شده اند. این کتاب از یکی از دفترچه یادداشت های دانیل کلاین ریشه می گیرد. او هنگامی که در ایام جوانی در دانشگاه هاروارد فلسفه می خوانده، جملات قصار فلاسفه محبوبش را در دفترچه، یادداشت می کرده است. پس از ۵۰ سال، او دفترچه یادداشتش را بازنویسی کرد و فصل هایی کوتاه و بامزه تنظیم کرد که تاثیر اندیشه های جاری در کلمات قصار مورد نظر را در این فصل ها تحلیل و تشریح کرد. نتیجه این کار، کتاب «هربار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند» شده است.

کلاین در این کتاب، از ارسطو تا بیکن و نیچه تا سارتر و کامو و ویتکنشتاین، به مسائل درونی و بیرونی فلسفه زندگی می پردازد.

در قسمتی از این کتاب می خوانیم:

شاعر ایتالیایی زندگی را یک لطیفه بزرگ می دید؛ «به ما زندگی پر از امید و آرزو اعطا می شود اما تمام چیزی که در پایان به آن دست می یابیم یاس و حرمان و سرخوردگی است. یکی پس از دیگری. ها… های… های.»

بدبینی فلسفی صرفا یک رویکرد احساسی نسبت به زندگی نیست. بلکه نقدی است بر تمام ایدئولوژی هایی که با برانگیختن جنبش های سیاسی و اجتماعی داعیه نیل به جهان کامل را دارند. همچنین تمام استراتژی های ما جهت خودبهینه سازی و تزکیه نفس در جهانی که در گوشه گوشه اش تله هایی دل فریب برای انداختن ما در مغاک سر خوردگی و یاس وجود دارد، تلاش برای پیشرفت یک جوک است، یک جوک فوق العاده بی مزه. بدبینی فلسفی در تضاد و تقابل با خوش بینی ناشی از ایمان به خالقی است که فقط خیر و خوشبختی مخلوقش را می خواهد.

اما لئو پاردی، بدبینی با روحیه یک برنده است. او می گوید:

هنگامی که ما درک کنیم که زندگی و زیستن محکوم به ناامیدی همیشگی است، می توانیم به آن بخندیم و در این زمان لذت واقعی به شیوه ای آیرونیک آغاز می شود. مشابه آن مثلی که می گوید زندگی شاید آن جشنی نباشد که فکرش را می کردیم اما حالا که به آن دعوت شده ایم بگذار تا می توانیم برقصیم.

لئو پاردی نوشته: «کسی که جسارت خندیدن را دارد ارباب جهان است چون آماده مردن است.»

و در جایی دیگر اشاره کرده: «اگر تمام چیزی که از امورات دنیا می خواهید کسب لذت است، هرگز آن را نخواهید یافت. تمام چیزی که در پی استمرار در لذات زودگذر کسب می کنید سرخوردگی و ملال است.»

این کتاب با ۱۶۲ صفحه، شمارگان ۷۰۰ نسخه و قیمت ۱۵ هزار تومان منتشر شده است.