چطور کلاهبردار شدیم؟!

به گزارش پایگاه خبری “ججین”  ، روزنامه آفتاب یزد نوشت:

بحثشان داغ شده بود و هر یک سعی داشتند دیگری را مجاب کند که رویه وی در زندگی را پیش بگیرد. اولی معتقد بود که باید به جای ۸ ساعت کار روزانه، ۱۲ ساعت در روز را به انجام وظیفه اداری اختصاص داد، زیرا این امر موجب می‌شود آدمی با به‌دست آوردن پول اضافی، در تعطیلات آخر سال دست زن و بچه را گرفته و چند روزی در آنتالیا یا سرزمین‌های شمالی خوش بگذراند. دومی اعتقاد داشت که این کار صحیح نیست و انسان نباید بیش از ۸ ساعت در روز را ویژه ایفای عهد اداری کند، چون این امر باعث می‌شود کارکنانی که به خانه بازمی‌گردند خسته و کوفته نبوده و بتوانند به خوبی هر چه تمام‌تر نقش‌های همسری و پدری را هم برعهده بگیرند. انصافا باید گفت نه می‌توان دیدگاه هر یک از دو فرد یاد شده را به کلی رد کرد و نه می‌شود بر یکی از آنها مهر «کاملا مورد تایید است» وارد کرد، لذا شاید بزرگ‌ترین مشکل افراد مورد اشاره اینکه مایل به پیچیدن نسخه زندگی دیگری هم بودند، باشد.

ناگفته پیداست که اشخاصی که بحث بالا را رقم زده‌اند از قدیمی‌های شرکت بوده‌اند، زیرا همکاران مدل جدید بیش از هر چیز مایل هستند ضمن اعتقاد راسخ بر زیاد بودن مدت زمان کار معمول اداری، روزهای مناسبتی که بهتر است در آنها سری به آن سوی آب‌های کشور عزیزمان زد را زیادتر از مقدار لازم ببینند. از اینها گذشته جوانان امروزی با ایمان پا برجا بر «مدرک سواد نمی‌آورد» تلاشی چشمگیر به خرج می‌دهند که در دوران خوش دانشجویی یک زندگی لاکچری پیشه کرده و در جهت اخذ مدرک با مایه گذاشتن از پول تو جیبی، شرایط ایجاد کارآفرینی و سر کار گذاشتن این و آن را به‌خوبی مهیا سازند. کوتاه سخن اینکه اگر در کشورهای متمدن و پیشرفته به‌دست آوردن پول فراوان جز به مدد کار سخت، تحصیلات عالیه‌ای که باعث می‌شود فرد متخصص کار دیگران را راحت‌تر از یک فرد عادی راه بیندازد و ایده‌ای که کاری که دیگران تاکنون نکرده‌اند دست مردم می‌دهد میسر نمی‌شود، بسیاری از ما ایرانی‌ها با شرکت در انواع و اقسام قرعه‌کشی‌ها در انتظار روزی هستیم که پولی قلنبه از آسمان یا صداوسیما بیفتد یا پی کسانی را که به دلیل حواس‌پرتی،کم‌آگاهی یا زود اعتمادکردن به دیگران لقمه‌های چرب و نرمی محسوب می‌شوند، می‌گیریم!

محمد ماکویی

telegram.me/jajinnews