چرا ساعت‌های هوشمند ناموفق بوده‌اند؟

به گزارش پایگاه خبری “ججین“، سازندگان ساعت‌های هوشمند را درست کردند و با خود فکر می‌کردند که این ساعت‌ها یقینا بازار را فرا خواهند گرفت و سود زیادی هم خواهند کرد بنابراین، بر روی فروش آن‌ها خیلی حساب کرده بودند که این اتفاق نیفتاد.

تقریبا سه سال و نیم قبل انتظار می‌رفت ساعت‌های هوشمند به سرعت به یکی از شاخصه‌های اصلی  در رده‌ی تکنولوژی‌های الکترونیکی تبدیل شود اما چیزی که در واقعیت و امروز شاهدش هستیم این است که ساعت‌های هوشمند تبدیل به یک وسیله‌ی جانبی نه چندان مهم و کاربردی شده‌اند که بر روی دست قرار می‌گیرند و ناتیفیکیشن‌های روی گوشی را به ما اعلام می‌کنند و در برخی از موارد هم برای دوست‌داران فیتنس و تناسب اندام به کار گرفته می‌شوند.(از دیگر کاربردهای ساعت‌های هوشمند می‌توانیم به تماس‌های تلفنی، به روزرسانی اخبار،ساعت‌های هشدار،ایمیل‌ها، مشاهده‌ی تصاویر و سایر موارد اشاره کرد)

همانطور که مشاهده می‌کنید دیگر با این تفاسیر نمی‌توانیم استفاده‌های ساعت‌های هوشمند را تحسین کنیم و شگفت زده شویم. ناتیفیکیشن‌ها و اعلانات روی گوشی‌ها را که بر روی خود گوشی‌ها هم مشاهده می‌کردیم و دیگر نیازی به یک وسیله‌ی اضافی نبود.

موفقیت‌ها چشمگیر نبودند

شرکت موتورولا از بازار ساعت‌های هوشمند خارج شده‌است.پبل (Pebble) در دسامبر ۲۰۱۶ تعطیل شد(پبل یک کمپانی موفق در زمینه‌ی ارائه‌ی ساعت‌های هوشمند بود که در اوایل پیدایش ساعت‌های هوشمند، بسیار پر رونق داشت). جاوبون (Jawbone) هم در جولای تعطیل شد. اینتل هم که در حال تاسیس و بنیانگذاری شرکت تکنولوژی‌های پوشیدنی بود، آن شرکت را به کلی تعطیل کرد و از فضای ساعت‌های هوشمند هم به کلی خارج شد.

همچنین شرکت فیت بیت (fitbit) در مقایسه آمار فروش ۳ ماهه‌ی امسال و ۳ ماهه‌ی سال قبل ۲.۳ میلیون دستگاه کمتر از سال گذشته به فروش رسانده‌است.

یک تحلیل‌گر در این زمینه اظهار داشت: در سه ماه نخست امسال(سال میلادی) کمپانی اپل موفق شد ۵۷% از سهم بازار خود را توسط ساعت‌های هوشمند کسب کند. این درحالی‌است که سهم ساعت‌های هوشمند سامسونگ ۱۹% از سهم بازار و سهم گوگل ۱۸% بوده‌است. گارتنر یک کمپانی بزرگ و معتبر در زمینه‌ی تحقیقات تکنولوژی اعلام کرده: احتمالا اپل در این زمینه تا سال ۲۰۲۱ صدرنشین خواهد بود.

البته شرکت‌ها بر آمار فروش و سود و زیان خود واقف هستند. اما چیزی که مشهود است متضرر شدن بیشتر شرکت‌های سازنده‌ی ساعت‌های هوشمند و یا شاید همه‌ی آن‌ها می‌باشد و تعطیلی برخی از این شرکت‌های بزرگ به همین علت است.

کمبود مشتری

موسسه کانتار وردپنل کام تک گزارش کرده که ۷۷% از مشتریان امریکایی دارای گوشی هوشمند هستند که آمار مشتریان اروپایی که دارای گوشی هوشمند هستند به کم‌تر از ۱۰% می‌رسد.

البته این آمار تمام چیزی که وجود دارد نیست، بسیاری از کاربران هستند که ساعت هوشمند خریده‌اند، اما از آن استفاده نمی‌کنند و یا فقط گاهی از آن استفاده می‌کنند. بسیاری از این ساعت‌ها احتمالا در گوشه‌ای از کمد در حال خاک خوری هستند. واقعا چرا؟ هدف از خرید آن‌ها ه بوده؟

عدم موفقیت ساعت‌های هوشمند در بین مردم و عدم قرارگیری در موقعیتی مناسب در بازار فروش می‌تواند عوامل متعددی داشته باشد. یکی از این دلایل گرانی آن‌ها است. دلیل دیگر، محدودیت آن‌ها در اجرای عملیات است و این محدودیت و گرانی باعث می‌شود کاربران نتوانند توجیهی برای خرید آن پیدا کنند. فکر کنید می‌خواهید با ساعت خود فیلم یا عکس ببینید آیا واقعا کاربردی است؟ به نظر من هیچ جذابیتی ندارد.

ظاهرا تمایل‌ها دارد به سمت ساعت‌هایی با ترکیب ظاهری ساعت‌های کلاسیک و غیر هوشمند می‌رود و مردم دوست دارند ساعت‌هایی با همان ویژگی‌های ساعت معمولی داشته باشند و نه یک ساعت هوشمند. البته شاید هم گرانی آن‌ها باعث می‌شود مردم سمت آن‌ها نروند.

ساعت جدید مونت بلنک تیتانیومی ۹۸۰دلاری از آن دسته ساعت‌هایی است که در دسته‌های غیر هوشمند و معمولی قرار می‌گیرد اما این ساعت به طور زیرکانه و نه‌چندان محسوس به قابلیت‌های هوشمندی مجهز شده است. در این ساعت گران‌قیمت از تیتانیوم استفاده شده و اندروید روی آن نصب شده است. یک ساعت با ظاهری کاملا کلاسیک اما با قابلیت‌های هوشمند. بهترین ویژگی مونت بلنک جدید این است که، اصلا شبیه ساعت هوشمند نیست.

ساعت هوشمند تگ هیوئر هم بسیار جذاب به نظر می‌رسد اما به علت قیمت بسیار بالای آن( از ۱۷۰۰ تا ۶۷۵۰ دلار) کم‌تر کسی به سراغش می‌رود.

ایراد کار کجاست

به عقیده‌ی کارشناس computerworld اشتباه سازندگان ساعت‌های هوشمند این بود که ابتدا محصولاتشان را به دست مشتری‌های مصرف کننده رساندند و آن‌ها را در اولویت قرار دادند.

در صورتی که تفکر درست این است که ساعت‌های هوشمند مثل عینک‌های هوشمند ابتدا در اختیار سازمان‌ها با اهداف خاص قرار می‌گرفت و سپس راه خود را برای ورود به بازار مصرف کنندگان باز می‌کرد.

روایت عینک‌‌های گوگل همچنان در یادها طنین انداز است که بعد از ارائه‌ی عینک‌های هوشمند خود به بازار مشتریان مصرف کننده آن محصول با افت و شکست همراه شد و گوگل بعد از مدتی همان محصول را به بازار‌هدفِ سازمان‌ها و به صورت هدف‌مندتر ارائه کرد و باعث موفقیت در ارائه آن محصول گردید.

 در نتیجه:

شاید شرکتی محصولی جالب و با کاربردهای فراوان تولید کند اما با عرضه‌ی آن در بازار نامناسب و یا عرضه‌ی آن در زمان نامناسب باعث شکست پروژه و محصول شود. درحالی‌که با تحقیق و مطالعه بیشتر می‌توان زمان و مکان مناسب برای عرضه‌ی محصولات را یافت، دقیقا مثل همان اتفاقی که برای عینک‌های هوشند گوگل رخ داد.