چرا اسم بعضی دخترها «رابعه» است؟

به گزارش پایگاه خبری “ججین“،  رابعه العدویه یک عارف بسیار معروف و یک شخصیت شناخته شده در تصوف اسلامی است. رابعه اهل عراق بود و در سال ۹۵ هـ ق (۷۱۳ م .) در بصره به دنیا آمد. پدر او مردی مؤمن و فقیر بود. او دختر چهارم خانواده بود، از این روی نام او را رابعه گذاشتند. رابعه در زبان عربی به معنی چهارم است. زیرا او دختر چهارم خانواده بود و این نام را برای او انتخاب کردند. زمانی که کمتر از ده سال داشت پدر او از دنیا رفت و پس از مدت کوتاهی مادرش نیز درگذشت.

صاحب بی رحم از شنیدن صدای مناجات رابعه او را آزاد کرد. رابعه پس از آزادی به خانه ی محقری نقل مکان کرد و از مردم دوران و اهل ریا دوری کرد و روح خود را در عبادت معبود صیقل داد. او شب تا صبح به شکرانه ی رهایی از بردگی نماز می خواند و به عارفی نامدار و مشهور در جهان اسلام تبدیل شد.

رابعه عدویه به شهادت خاص و عام در کشف حقایق عرفانی ، مقام بلندی یافته است . هر زنی را که می خواهندبه مقامات معنوی بستایند ، او را در عرفان به رابعه مانند می سازند.

رابعه، آغازگر عرفان عاشقانه
اگر بخواهیم مهم ترین اقدام رابعه را یادآور شویم باید از تحولی که او در عرفان اسلامی به وجود آورد نام ببریم و آن  وارد کردن مفهوم عشق و محبت الهی در عرفان اسلامی است  از این جهت که رابعه در عرفان و سلوک عرفانی اش به عشق و محبت توجه عمیقی مبذول می داشت لذا او را (امام عاشقان) دانسته اند و ازآن جهت که محبت رابعه به خوف الهی آمیخته بود ، او را (پیشوای عارفان اندوهگین)  نام نهاده اند . چرا که رابعه بسیار گریه می کرد و خوف الهی سراسر وجود او را گرفته بود .

رابعه هرگز ازدواج نکرد
رابعه در عمر خود هرگز همسری انتخاب نکرد، او خواستگاران زیادی داشت و پاسخ مثبتی به هیچ کدام نداد، و تنها چیزی که در جواب می گفت این بود که: