پایگاه خبری “ججین”
تماشاخانه: نمایش «طپانچه خانم» نوشته محمد یار احمدی و کارگردانی شهاب حسین پور در سالن استاد سمندریان در حال اجراست، نمایشی فرمالیزه با زبانی تصنعی و گریم های اغراق آمیز که خاصیت تعمیم پذیری تاریخی عجیبی دارد، یعنی بی مکان و بی زمان است. به هر دوره ای می آید. داستان «طپانچه خانم» زنی قدرتمند و فرنگ رفته است که تصمیم می گیرد شهر محل زندگی اش را متجدد کند. تجددی آمرانه، نمایش در کار حسین پور به خواستگاه خودش برمی گردد. در واقع تئاتر در اینجا در مواجهه با قدرت قرار دارد و وضعیتی نقادانه از شکلی تجدد آمرانه را پیش رو می گذارد. «طچانچه خانم» موفق نمی شود تجدد را اجرا کند چون پشتوانه های قدرتمند حکومتی اش را از دست می دهد. از قاجار تا امروز چند بار این موقعیت را تجربه کرده ایم؟
نمایش خانگی: «مادر قلب اتمی» فیلمی است که هویت مستقل دارد و تحت تاثیر سینمای مثلا اجتماعی این سال ها نیست در اجرا و بازی ها قابل قبول است و کلا فضای به نسبتا جدیدی در سینمای ایران عرضه می کند. فیلم دو نیمه ی متفاوت دارد نیمه شوخ و شنگ که لحظات ابتدایی را پر کشش و جذاب نشان می دهد با هنرنمایی مهرداد صدیقیان که هم بازی می کند و هم تیپ می سازد و در نیمه دوم که گلزار جایگزین صدیقیان می شود. خشونت تمام فیلم را می گیرد. با کلی ارجاعات سیاسی و اجتماعی که اتفاقا فیلم از همین ناحیه ضربه می خورد که خیلی پر گو می شود وگرنه خط داستانی و سورئالیسم دلچسب فیلم و حتی شکل دیالوگ های پر حرکتی که نوشته ،همه و همه «مادر قلب اتمی» را دوست داشتنی نشانمان می دهد. البته این نکته هم می ماند که ریتم در نیمه دوم می توانست بهتر باشد و در مورد توهین به مسیحیت هم که جدا چیز خاصی ندارد.
اکران: «ملی و راه های نرفته اش» به کارگردانی تهمینه میلانی در سینماها اکرا شده و اصولا میلانی از آن نام هایی است که سینمایش مولفه های ثابت و شناخته شده ای دارد و طرفداران ثابتی نیز هم. در ملی و…با زندگی ملیحه مواجه می شویم که نقش آن را ماهور الوند بازی کرده. دختری که از بستر خانواده می گریزد و به هوای زندگی بهتر به پیوند میلاد کی مرام در می آید. فیلم همچنان همان نگاه فمینیستی آثار میلانی را دارد و این بار هم با پرداختی سفید از زنان ستم دیده و بی گناه مواجهیم و با پرداختی سیاه و کلیشه ای از مرد داستان که مظهر شرارت است. به غیر از یان ایراد گل درشت که پای ثابت آثار میلانی حتی کمدی چون آتش بس هم هست باقی آیتم های در مورد این فیلم در حد قاب قبولی پرداخت شده و حداقل با یک داستان خوش ریتم مواجهیمف به عبارت ساده حوصله تان سر نمی رود.
کیوسک: سینما و ادبیات تازه به کیوسک ها آمده. در این شماره که از آن شماره های خواندنی این نشریه هم هست با پرونده ای پر و پیمان درباره دنیای فیلمسازی لوئیس بونوئل فیلمساز اسپانیایی مواجهیم؛ بررسی زندگی و آثار این فیلمساز، نگاهی به مفهوم اقتدار در سینمای او، چکگونگی دیدن فیلم هایش و…شاعرانگی در سینما و میزگردی با حضور همایون دهکردی،احمدرضا معتمدی، جواد طوسی و صفی یزدانیان. یک میزگرد درجه یک و خواندنی با کلی نکته و حرف. مهرزاد دانش هم در همین زمینه یادداشتی نوشته مرضیه وفامهر و علی مصفا هم در این باره گفت و گو کرده اند.
در ادبیات هم پرونده ی مفصلی در مور شعر امروز ترتیب داده شده با حضور حافظ موسوی، محمد آزرم، علیرضا بهنام و خلیل درمنکی که البته این یک هم خوب و خواندنی است. مطالبی از رضا براهنی و رویا چمنکار در همین زمینه ارائه شده و البته صفحات پایانی هم که در مورد تئاتر و نمایش است.
خورجین: شاید کمتر علاقه‌مندی به دنیای بازیگری با خبر نقش‌آفرینی رابرت دنیرو در قالب برنارد مادوف در اثری از بری لوینسون هیجان‌زده نشود. دنیرو در اثری زندگینامه‌ای نقش بزرگ‌ترین کلاهبردار زنده جهان را به زیبایی ایفا کرده است
برنارد مادوف که لقب هیولای فرانکنشتاین امور مالی را نیز یدک می‌کشد، تا سال ۲۰۰۸ موفق به کلاهبرداری‌ای بالغ بر ۵۰ میلیارد دلار شده است، یعنی بیشترین مبلغی که یک شخص در طول تاریخ کلاهبرداری کرده است. زندگی مادوف به‌اندازه‌ای جالب و عجیب است که ساخته شدن اثری براساس آن می‌تواند واجد جذابیت‌های زیادی برای اشخاصی که به دنیای بورس علاقه دارند باشد، حال این اثر با عنوان «جادوگر دروغ‌ها» توسط فیلمساز کهنه‌کاری چون بری لوینسون ساخته شده است و ابر بازیگری چون رابرت دنیرو نقش اصلی این اثر را در شبکه اچ بی‌او ایفا می‌کند
فیلم در‌حالی پایان می‌پذیرد که ما دنیرو را در نقش مادوف را پشت میله‌ها (محکوم به ۱۵۰ سال زندان شده است) می‌بینیم، او به دوربین خیره می‌شود و سوالی مهم می‌پرسد: فکر می‌کنید من یک جامعه‌ستیز هستم؟ در هر صورت آسیب‌‌شناسی پدیده شومی چون برنی مادوف شاید از حیطه اختیارات یک فیلم خارج باشد و اشخاص معتبری چون لوینسون و دنیرو نظر شخصی خود را در مورد وی ارائه دهند، اما نکته‌ای که مشخص است، مادوف شخصیتی منفی است که کارهای بسیار وحشتناکی انجام داده است.
متن خورجین برگرفته از مطلبی در رابطه با این فیلم در خبرگزاری صبا است/
telegram.me/jajinnews
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰