پهپادها، دوست یا دشمن انسان؟

به گزارش پایگاه خبری “ججین” به نقل از تبیان، پهپاد، وسیله‌ای پرکاربرد که در بسیاری از حوزه‌ها به کمک انسان‌ها آمده و کشورهای پیشرفته در پی گسترش استفاده از آن‌ها می‌باشند. پهپاد یا (Drone) در واقع یک هواپیمای بدون سرنشین با قابلیت هدایت از راه دور می‌باشد و احتمالا نمی‌دانستید که نام کامل آن “پرنده‌ی هدایت پذیر از دور” می‌باشد که به اختصار پهپاد نامیده می‌شود.

امروزه بر سر تکنولوژی استفاده شده در پهپادها به شدت رقابت وجود دارد و کشورهای دارای این فناوری در پی پیشی گرفتن از رقبای خود هستند. هدایت پهپادها توسط خلبان‌های مربوطه انجام می‌شود و از آن‌ها دقیقا هواپیماهایی می‌باشند که فقط در ابعاد کوچکتر هستند و هدایت آن‌ها به هیچ وجه کار آسانی نیست.

این پرنده‌های قابل کنترل ابعاد و اندازه‌های مختلفی دارند و بر اساس اندازه و قابلیت‌هایی که دارند از آن‌ها در حوزه‌های مختلف استفاده می‌شود. از پهپادهای بسیار کوچک گرفته که برای اهدافی همچون سرگرمی، رساندن پیتزابه مشتری و یا تصویربرداری‌های محدود استفاده می‌شوند تا ابعاد بزرگتر که در جنگ‌ها از آن‌ها استفاده می‌شود.از نمونه‌های بزگ آن می‌توان به هواپیمای بدون سرنشین آرکیو۱۷۰ اشاره کرد که در سال ۱۳۹۰ آمریکا به منظور جاسوسی از ایران یک مدل از آن‌را به سمت آسمان ایران روانه کرد که نیروهای متخصص ایرانی توانستند با به دست گرفتن کنترل هواپیما آن‌را به زمین آورده و تسلیم خود کنند. باراک اوباما رییس جمهور وقت آمریکا در آن زمان از ایران درخواست کرد که پهپاد آن‌ها را پس بدهند. لازم به ذکر است که جمهوری اسلامی ایران جزو کشورهای دارنده‌ی این فناوری است و این فناوری در ایران به صورت کاملا بومی می‌باشد.

موارد استفاده‌ی پهپادها

پهپادها در زمینه‌های مختلف از جمله فعالیت‌های رسانه‌ای، ورزشی، نظامی، تصویربرداری، پزشکی و بسیاری از موارد دیگر کاربرد دارند. به عنوان مثال از پهپادها برای تصویر برداری‌های هوایی در مسابقات ورزشی استفاده می‌شود.

پهپادها، دوست یا دشمن انسان؟

اما جالب است بدانیم که پهپادها، دوستان سلامتی انسان هستند و می‌توان از پهپادها در زمینه‌های پزشکی و حوادث هم به خوبی استفاده کرد و بسیار هم کاربردی می‌توانند باشند. همان‌طور که از پهپادها در جنگ‌ها و برای بمباران‌ها و کشتار مردم استفاده می‌شود، می‌توان از آن‌ها در زمینه‌های بشردوستانه و نجات جان انسان‌ها هم استفاده کرد.

به عنوان نمونه باید گفت، تیم‌های امداد و نجات همیشه وقت آن‌را ندارند که منتظر رسیدن بسته‌های منابع خون(کیسه‌های خون) باشند، به خصوص در زمان‌هایی که در مکان‌های دور از دسترس و صعب‌العبور هستند و بسیاری از وسایل نقلیه یا خیلی دیر به آن‌جا می‌رسند یا اصلا نمی‌توانند به آن‌جا بروند.

البته با وجود پهپادها دیگر نیازی به نگرانی در این مورد نیست. محققان دانشگاه جان هاپکینز طی یک مطالعه و تحقیق اثبات کرده‌اند که حمل و نقل محموله‌های بزرگ خونی با استفاده از Drone(هواپیماهای بدون سرنشین یا همان پهپادها) ایمن است و مشکلی در این زمینه وجود ندارد. در پی این تحقیق آن‌ها دریافتند که این پرنده‌های روباتیک با پرواز در ارتفاع ۳۲۸ پایی تاثیر شیمیایی، هموتولوژیکال و یا میکروبیال بر روی محمولات خون نمی‌گذارند و خواص آن‌ها را تغییر نمی‌دهند. حتی اگر آن‌ها را تا ۲۰ کیلومتر حمل کنند، محمولات در سلامتی کامل به مقصد خواهند رسید. همچنین تا زمانی‌که محمولات خونی  در یک دمای خنک کنترل شده نگهداری شوند، قابل استفاده خواهند بود.

البته برای اثبات این موضوع حیاتی، تحقیقات و کارهای فراوانی صورت گرفته و بارها و بارها آزمایشات مختلف بر روی این پروسه انجام شده است. محققان دریافتند که برای انجام هرچه بهتر این فعالیت باید یک سیستم کولر(خنک کننده) تعبیه کنند تا بتوانند دمای محمولات را در یک دمای ثابت کنترل شده و مورد اطمینان نگه دارند.

این یافته‌ها بسیار دلگرم کننده هستند. به طور مثال امدادگران در صورت نیاز فوری به بسته‌های خونی می‌توانند ظرف چند دقیقه کیسه‌های خون را دریافت کنند. یکی دیگر از مزایای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در علم پزشکی این است که تیم پزشکی و یا تیم امداد و نجات می‌توانند سبک‌تر به ماموریت‌ها بروند به این معنی گه دیگر نیازی نیست تمام لوازم و تجهیزات مورد نیاز را با خود حمل کنند و می‌دانند در صورت نیاز تنها با فاصله‌ی چند دقیقه تجهیزات مورد نیاز را در اختیار خواهند داشت.

علاوه بر این‌ها از این هواپیماها در روستاهای‌ دور افتاده و در مواقعی که دسترسی به آن‌ها دشوار است هم می‌توان استفاده کرد. به طور مثال روستاهایی که در فصل زمستان و در پی بارش برف، دسترسی به آن‌ها وجود ندارد و راه‌های ارتباطی قطع شده است.