پرهیز از تهمت

به گزارش پایگاه خبری “ججین” ، بهتان و تهمت عبارت است از اینکه انسان در حق غیر به چیزی که راضی نیست دروغ بگوید به عبارت دیگر چیزی را به دروغ به دیگری نسبت دهد و شخصی که مرتکب گناه و عمل ناشایست نشده به انجام آن متهم کند و یا عیب و نقصی را که در او نیست به او بچسباند و فرقی نیست که این نسبت دروغ در حضور او باشد یا در غیاب. بهتان و تهمت از گناهان کبیره است و در قرآن به شدت از آن نهی، و عذاب شدیدی برای آن ذکر گردیده است.در حقیقت بهتان بدترین نوع دروغ است و چنانچه اتهام شخص در غیاب وی باشد غیبت هم بشمار می‌آید و انسان در واقع مرتکب دو گناه شده است یکی دروغ و دیگری غیبت و بزرگ‌ترین ظلم در حق برادر مومن آنست که او را متهم به ارتکاب گناهی کنی که هرگز آنرا انجام نداده است.امام صادق(ع) فرمود: هر گاه مومنی برادر مومن خویش را متهم سازد و به او تهمت بزند ایمان از قلب او محو می‌شود همچنانکه نمک در آب ذوب می‌گردد. و وقتی ایمان مومن ذوب شد و دیگر اثری از ایمان در قلبش باقی نماند جایگاهش دوزخ است. چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمود: هر کس به مرد یا زن با ایمانی بهتان بزند یا درباره‎ کسی چیزی بگوید که در او نیست خداوند در قیامت او را بر تلی از آتش قرار می‌دهد تا از آنچه گفته است خارج شود. و از عهده‎‌ گفته‎ خود بیرون آید.