هنرمندان با تجربه ایده‌های‌شان را می‌دزدند!

در این کتاب خواننده می‌تواند فرد خلاقی باشد که با موضوعات «مثل یک هنرمند بدزد»، «برای شروع کردن صبر نکن تا اول خودت را بشناسی»، «کتابی را بنویس که خودت مشتاق خواندن آن هستی»، «از دستانت استفاده کن»، «پروژه‌های جانبی و سرگرمی‌ها مهم هستند»، «راز: کار خوب انجام بده و آن را با دیگران به اشتراک بگذار»، «جغرافیا دیگر محدودیت محسوب نمی‌شود»، «آدم خوبی باش»، «کسل کننده باش» و «خلاقیت یعنی محدودیت»‌ روبه‌رو است.

در مقدمه این کتاب و در مطلبی از تی.اس.الیوت آمده است: «شاعران خام و بی‌تجربه تقلید می‌کنند؛ شاعران پخته و با تجربه می‌دزدند؛ شاعران بد آنچه را که برمی‌دارند. ضایع و بدشکل می‌کنند؛ و شاعران خوب آن‌را به چیزی بهتر تبدیل می‌کنند یا حداقل به یک چیز دیگر. شاعر خوب دزدی خود را به مجموعه‌ای از احساسات منحصر به فرد تبدیل می‌کند. چیزی کاملا متفاوت از آنچه که به سرقت برده.»

همچنین نویسنده کتاب در مقدمه آورده است: «یکی از تئوری‌های من این است که وقتی مردم به شما پند می‌دهند، در واقع در مورد گذشته و تجربیات خودشان صحبت می‌کنند. این کتاب، من هستم، درحال گفت‌وگو با نسخه جوان‌تر خود. این کتاب درباره چیزهایی است که من طی یک دهه تلاش برای کشف چگونگی به وجود آمدن هنر آموختم. جالب اینجا بود که وقتی شروع کردم آنها را با دیگران به اشتراک بگذارم، فهمیدم که این نکات تنها برای هنرمندان نیست. بلکه برای همه کاربرد دارد. این ایده‌ها شامل کسی می‌شود که سعی دارد مقداری خلاقیت در زندگی و کارش وارد کند. (به نحوی همه ما را شامل می‌شود.) .
به عبارت دیگر:‌ این کتاب برای تو است. مهم نیست که چه کسی هستی و چه کاری انجام می‌دهی.
بگذار شروع کنیم.»

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «از هر هنرمند این سوال پرسیده می‌شود که: «ایده‌هایت را از کجا می‌آوری؟» پاسخ یک هنرمند صادق این است: «من آن‌ها را می‌دزدم.» یک هنرمند دنیا را چگونه می‌بیند؟ اول، ببین چه چیزی ارزش دزدیده شدن را دارد و سپس به دنبال مورد بعدی برو. همه چیز به این بستگی دارد. وقتی با این روش به دنیا نگاه کنی، دیگر به این فکر نمی‌کنی که چه چیز «خوب»‌است و چه چیز «بد»، فقط چیزهایی هستند که ارزش دزدیدن را دارند و چیزهایی که ارزش دزدیدن را ندارند. همه چیز برای قاپیدن آماده است.»